بسم الله الرحمن الرحیم
و إن يريدوا أن يخدعوك فإن حسبك الله هو الذي أيدك بنصره وبالمؤمنين
جوامع

بیانات

29 آذر 1392

سخنرانی سید حسن نصرالله، دبیر کل حزب الله لبنان، در مراسم بزرگداشت فرمانده شهید حسان لقیس

|فارسی|عربی|عکس|فیلم|صوت|
«
آن‌چه در سوریه رخ می‌دهد یک نبرد فرقه‌ایست؟ نه. بخش اعظمی از ارتش سوریه که می‌جنگند، شهید و کشته می‌شوند و سرهایشان بریده و سینه‌هایشان شکافته می‌شود از طائفه‌ی بزرگوار اهل سنت هستند. پس مسئله فرقه‌ای و مذهبی نیست. مسئله این است که تفکری تکفیری وجود دارد که به هر کس غیر از خود حمله می‌کند. این وضعیت در ذهن کسی اشتباه ترسیم نشود و در ارزیابی‌ها مغلوب نشود.
 این مقاومت سال 2000 یک پیروزی تاریخی آفرید. به دشمن تحمیل کرد بدون قید و شرط، شکست‌خورده، به ذلت نشسته و مغلوب از کشور خارج شود. بسیاری در جهان هستند که تلاش می‌کنند این حرف‌ها فراموش شود و اصلا یادآوری و بازگو نشود. به بخشی از گذشته‌ی فراموش‌شده بدل شود.
  [مجاهدانی از] لبنان، فلسطین و سوریه در رقم زدن پیروزی 2000 سهیم بودند. این پیروزی بسیاری از معادلات منطقه را تغییر داد، دروازه‌های امید را گشود و انتفاضه را داخل فلسطین اشغالی به راه انداخت و الخ.
  بعضی از لبنانیان فکر می‌کنند تمام فکر و ذکر حزب الله 14 مارس است. بنده به شما می‌گویم 14 مارس برای بخش اعظمی از حزب الله آخرین دغدغه است. این کوچک شمردن کسی نیست بلکه به اولویت‌بندی مربوط است.
  در طول مسیر می‌دانستیم که قرار است شهید بدهیم، آماده می‌شدیم که شهید بدهیم و می‌دانستیم حالا که روی این مسیر پافشاری می‌کنیم باید شهید بدهیم و هنگام تمرین‌ها باید شهید بدهیم.
  مقاومت ما مقاومتی میدانی است. مقاومت همایش‌ها، زندگی‌های مجلل و در رفاه نیست. مقاومتی است که شهید داده است و هر لحظه آماده است برای تحقق این هدف‌های عظیم و شریف شهید بدهد.
  ما تا این لحظه در بخش کوچک، مشخص و ساده‌ای [از نبرد سوریه] مشارکت کرده‌ایم و به مرحله‌ای نرسیده‌ایم که بنده برای سخنرانی به میان هواداران بیایم و بسیج عمومی اعلام کنم.
  ترور حاج حسان لقیس یک اتفاق گذرا میان ما و اسرائیل نیست. هیچ دوست و دشمنی توهم چنین چیزی به ذهنش نرسد.
  تنها قاتلان حقیقی را قصاص خواهیم کرد، نه آن‌ها که حمایتشان کرده‌اند. و بنده به شما می‌گویم: ما از قاتلان حقیقی انتقام خواهیم گرفت.
  جایی برای صلح بگذارید! راهی برای بازگشت بگذارید. مگر وقتی که همه قانع شدیم دیگر امکان همزیستی مسالمت‌آمیز و مشارکت وجود ندارد و می‌خواهیم در لبنان نیز همان بلایی را سر خودمان بیاوریم که بر سر دیگر کشورهای عربی آمده است.
  از جو مذهبی و فرقه‌ای کشور با خبرید. ما هر جا هم بتوانیم زخم را بخیه می‌زنیم و ترمیم می‌کنیم.
  همه‌ی ما می‌دانیم اگر باورپذیری ارتش از بین رفت و متلاشی شد همه چیز به باد رفته است.
 این رویکرد تکفیری برای اقلیت‌ها تهدید محسوب نمی‌شود، برای هر کسی غیر از خودش تهدید محسوب می‌شود.
  آن‌چه در سوریه رخ می‌دهد یک نبرد فرقه‌ایست؟ نه. بخش اعظمی از ارتش سوریه که می‌جنگند، شهید و کشته می‌شوند و سرهایشان بریده و سینه‌هایشان شکافته می‌شود از طائفه‌ی بزرگوار اهل سنت هستند.
 مسئله‌ی سوریه از نظر ما نبرد وجود است نه نبرد امتیازات. به قول معروف شرط کمال نیست، شرط وجود است. آن‌هم نه فقط وجود ما در حزب الله بلکه نبرد وجود لبنان، سوریه، فلسطین، مسئله‌ی فلسطین و خط مقاومت در منطقه است.
  شهیدان ما نوامیس ما هستند. کسی که به آن‌ها توهین کند به نوامیس ما توهین کرده است. کسی با این قضیه شوخی نکند. شهیدان را رها کنید. شما هستید و ما هم هستیم. شما زبان دارید ما هم زبان داریم. شهیدان را رها کنید.
  ما هیچ روزی دنبال قدرت نبوده‌ایم. قدرت برای ما هیچ ارزشی ندارد. به همین خاطر وقتی در نبرد وجود و نبرد سرنوشت امت، منطقه و مقدسات قرار می‌گیریم کسی با ما بازی‌های بچگانه‌ای به نام قدرت، وزارتخانه، دولت و… راه نیاندازد.
  به نظر می‌رسد کسی در جایی در منطقه به واسطه‌ی خشم، کینه، ناکامی و بسته‌شدن تمام راه‌ها در مقابلش به جایی رسیده است که می‌خواهد کشور را به انفجار بکشاند.