صدای حسین از گلوی همه‌ی مظلومان و رنج‌دیدگان و ستمدیدگان و محاصره‌شدگان امروز جهان در گوش ما می‌پیچد.

  ما همه‌ی مسیر جهادی و سیاسی‌مان را بر اساس این موضع‌گیری روز عاشورا ساخته‌ایم.

  ما همه‌ی زندگی و جهاد و ایمان و کرامتمان را بر پایه‌ی این سخن بنا کرده‌ایم:«آگاه باشید که حرامزاده‌ای فرزند حرامزاده، مرا میان دو چیز مخیر گذاشت: یا تیغ و یا ذلت و چه دور است از ما ذلت».

  بر تعهد ابدی‌مان به ایستادگی در کنار ملت و آرمان فلسطین تأکید می‌کنیم؛ این در حالی است که می‌دانیم این موضع‌گیری در سطح داخل، منطقه و جهان هزینه‌های بسیاری برای ما دارد.

  امروز ملت یمن همچون حسین در کربلا نماد مظلومیت، محاصره و غربت است و جنگ علیه این ایشان در سایه‌ی به اصطلاح جامعه‌ی بین المللی و با مشارکت امریکا و بریتانیا به جنگی پوچ و جنایت‌های مکرر علیه بشریت و کشتار زنان و کودکان تبدیل شده است.

  نیت و هدف پروژه‌ی سعودی و امارات تکه تکه کردن یمن، آن هم نه به دو بلکه به چندین کشور است.

  نظام بحرین تا دوردست‌های عادی‌سازی روابط با دشمن صهیونیستی و حتی بالاتر از آن یعنی مبارک دانستن و حمایت از همه‌ی تجاوزهای صهیونیست‌ها به فلسطینیان، فلسطین، لبنان، سوریه و عراق پیش رفت.

  لبنانی‌ها تلاش اخیر اسرائیل برای تغییر قواعد درگیری در حال اجرا از سال ۲۰۰۶ را نقش برآب کردند. دشمن همیشه نقض حریم‌های فراوانی داشت. ۱۳ سال بود که صدها نقض حریم در ماه و هزاران نقض حریم در سال صورت می‌گرفت اما در پایان خط قرمزهایی وجود داشت.

  ارتش اسطوره‌ای و ارتش شکست‌ناپذیر [اسرائیل] به ارتشی هالیوودی تبدیل شده که فیلم سینمایی می‌سازد چون در میدان نبرد به عجز و سستی رسیده و ضعیف و هراسان و بزدل شده و از مرزها تا عمق ۵ یا ۷ کیلومتری عقب‌نشینی کرده است.

  برای اولین بار در نبرد لبنان و اسرائیل، دشمن اسرائیلی یک کمربند امنیتی داخل فلسطین ایجاد می‌کند؛ کمربندی از مرز تا عمق ۵ یا ۷ کیلومتر و پایگاه‌ها، سربازان، گشتی‌ها و تانک‌هایش را تخلیه می‌کند.

  این‌که بنده در سخنرانی گفتم از امروز به بعد دیگر خط قرمزی وجود ندارد، اصلا به معنای خروج از قطعنامه‌ی ۱۷۰۱ نیست.

  فارغ از برخی هیاهوهای داخلی یا تهدیدهای فراوان خارجی بار دیگر در روز حسین معادله‌ای را که مجاهدان مقاومت اسلامی لبنان با صبر، حضور و جهاد فراوانشان تثبیت کردند و ملت و هوادارانشان آنان را در آغوش گرفتند تکرار می‌کنم و می‌گویم: بله، هر تجاوزی به لبنان در هر قالبی که تجاوز به‌شمار آید، صورت بگیرد، پاسخ مناسب متناسب دریافت خواهد کرد و مطلقا هیچ خط قرمزی برای دفاع از لبنان و ملت، تمامیت، امنیت و کرامتش وجود ندارد.

  به جای این‌که برویم سراغ جیب فقرا، بگذارید به دنبال ثروتمندان بسیار ثروتمند و امپراطورهایی بگردیم که حساب‌ها و جیب‌هایشان را به روش‌های نامشروع و غیرقانونی از پول‌های لبنان پر کرده‌اند.

 بازگرداندن اطمینان به حکومت، شرط اصلی درمان مالی و اقتصادی است. تجربه‌ی مقاومت را ببینید. چون مردم میوه‌ی فداکاری‌هایشان را در آزادسازی سرزمین، آزادسازی اسیران، امنیت، حق حاکمیت، کرامت و عزت دیدند، آمادگی‌شان برای فداکاری بیش‌تر افزایش یافت. مردم پول دادند و میوه‌اش را مشاهده کردند. مردم جگرگوشه‌هایشان را دادند و میوه‌ی این خون‌های پاک را به صورت آزادسازی و آزادی و کرامت دیدند.

  به کسانی که خیال می‌کنند این جنگ تحمیلی در صورتی که رخ دهد پایان خط مقاومت را رقم خواهد زد با تکیه بر قدرت، ایستادگی، صداقت، اخلاص، عزم و جان‌فشانی‌های می‌گویم: این جنگ تحمیلی پایان اسرائیل و سلطه و حضور امریکا در منطقه‌ی ما خواهد بود.

  امام، رهبر، سید، عزیز و حسین دوران ما حضرت آیت الله العظمی امام سید علی حسینی خامنه‌ای(دام ظله) است و جمهوری اسلامی ایران قلب، مرکز، قوی‌ترین ستون، تیتر، اوج، قدرت، حقیقت و جوهره‌ی خط مقاومت است.

  دل بستن به یاری و نجات از سوی امریکا و غربی که مطلقا حامی اسرائیل هستند و جز وقتی که قدرتمند باشیم و روی پای خود ایستاده باشیم و دشمنمان را تهدید کنیم و با دست و سلاح از خاکمان دفاع کنیم ما را نمی‌بینند، غلط است. ما به دروغ‌ها و نفاق آن‌ها دل نمی‌بندیم. ما به خط، توان، ملت‌ها، مردم‌ها، جنبش‌های مقاومت، جهاد و روحیه‌ی حسینی‌مان دل می‌بندیم.