
حتی وقتی تروریستها در مناطق کوهستانی بالای بقاع بودند، وضعیت امنیتی بهتر از آن چیزی بود که بعد از انتخابات شده است.

ما کسانی هستیم که خون گرانبهای فرزندان و برادران بقاعی و غیر بقاعی لبنانی را برای امنیتبخشی به مرزهای بقاع تقدیم کردیم، حال چگونه ممکن است که وقتی ناامنی به داخل مرزهای این منطقه وارد شده غافل شویم، یا منطقه را رها کنیم و نادیدیده بگیریم.

همیشه این تصویر هست که حزبالله بر لبنان حکومت میکند و هر چه در لبنان رخ میدهد، و هر کاری که دولت یا روسای آن در لبنان انجام میدهند کار حزبالله است. این حرف درست نیست.

موتور معاملهی قرن با قدرت شروع به کار کرده است. کوشنر چند وقت پیش در منطقه بود، نمیدانم هنوز هم هست یا نه، همچنین نمایندهی ویژهی رئیس جمهور ترامپ در مسئلهی روند به اصطلاح صلح. روشن است که ما وارد مرحلهی کار جدی آمریکایی اسرائیلی برای به نتیجه رساندن معامله قرن شدهایم. این دیگر فقط یک صحبت رسانهای یا پیشبینیهای رسانهای و اینها نیست.

خروج آمریکا از برجام و این فشار مدام بر ایران، فشار سیاسی، جنگ روانی، فشار اقتصادی، تهدید به تحریم و تعقیب ایران و نفت ایران در سرتاسر جهان. همهی اینها را باید ذیل پروژهای واحد ببینیم که پروژهی اصلی امروز آمریکاییها در منطقهی ما است و به زودی به آن اولویت داده میشود و نامش معاملهی قرن است که میخواهد مسئلهی فلسطین را پاک کند.

همهی اطلاعات از جنوب سوریه فروپاشیهای عظیم گروههای مسلح و ترک این گروهها توسط محیط اجتماعیشان را نشان میدهند؛ در فرض اینکه بگوییم اصولا محیط اجتماعی دارند.

شهیدان هر گروه مقاومت، شهیدان همه هستند.

گردانهای عراقی ذیل حشد شعبی، نقشی عظیم و واقعی در شکست سیاهی و ظلمت و وحشیگری داعش و پشتیبانان بین المللی و منطقهای داعش در سوریه داشتند.

نبرد سوریه فقط نبرد سوریه نیست بلکه نبرد لبنان، عراق، فلسطین، سوریه، منطقه و آیندهی این منطقه است.

هر جا به مقاومان تعدی شود و خون این مقاومان از سر ظلم و تجاوز ریخته شود، این تعدی نباید بدون پاسخ، واکنش و کیفر بماند. چون دشمنان ما هیچ منطق دیگری را متوجه نمیشوند. این محصول تجربه است. نمیتوانیم به قانون بین المللی یا هیچ کدام از معیارهای اخلاقی دل ببندیم. در یمن و فلسطین و همهی منطقه شاهد این موضوع هستیم. حتی در امریکا. آیا تصویر جداکردن کودکان مهاجر از پدران و مادرانشان و نگهداری جداگانهشان، به روشنی بیانگر واقعیت وحشیگری جناب ترامپ و دولتش نبود؟ بعدا در پی فشارها کوتاه آمد اما این واقعیت چهرهاش تغییر نمیدهد.

ما در منطقه و جهانی هستیم که اگر از ملتهایمان دفاع نکنیم، انتقام شهیدانمان را نگیریم و دشمنانمان را کیفر ندهیم، این تجاوز متوقف نمیشود و اگر تسامح کنیم این تجاوز تداوم خواهد یافت و با تجاوزهای بیشتر مواجه میشویم و باید تعداد بیشتری شهید و زخمی بدهیم.

در برههی گذشته و همچنین امروز، ما به علتها و مصلحتهای مشخصی تا این لحظه نگفتهایم در یمن حضور داریم یا نه. به این موضوع نپرداختهایم. بله، بنده روزی گفتم ما به یمن رزمنده نفرستادهایم چون برادران یمنی نیازی به رزمنده ندارند. آیا چیزهای دیگری وجود دارد؟ ما به علت چندین مصلحت، نه تکذیب میکنیم و نه تأیید.

قاطعانه این خبر را تکذیب میکنم که شهیدی از حزب الله در یمن وجود داشته باشد؛ چه در روزهای گذشته و چه در سالهای گذشته.

فرض کنیم یک روز چنین چیزی به واقعیت پیوست و افرادی از حزب الله در یمن به شهادت رسیدند، بنده در کمال صراحت به شما میگویم: اگر چنین فرضی به واقعیت بپیوندد، ما این موضوع را پنهان نمیکنیم، از آن خجالت نمیکشیم بلکه به آن افتخار میکنیم و آن شهیدان مایهی سربلندی ما خواهند بود. ما اگر در یمن شهید بدهیم خجالت نمیکشیم. از این باید خجالت بکشیم که به میزان لازم یا در حد توقعمان به مجاهدان و ملت مظلوم یمن کمک نکردهایم.

اگر کسی در عراق شهید شود، میگوییم که این فرد در عراق به شهادت رسید. اگر در سوریه شهید شد، میگوییم در سوریه به شهادت رسید. اگر مثل موارد قبل، برادری از ما در مصر یا کشور دیگری دستگیر یا اسیر شود، ما از فعالیتهایمان احساس خجالت نمیکنیم و از شهیدان و اسیرانمان دست بر نمیداریم و به آنها و فعالیتهایی که در دست دارند، افتخار میکنیم. این موارد را همیشه اعلام میکنیم.

اتفاقاتی که در نبرد سعودی و همراهان آمریکایی، خلیجی و… آن در فرودگاه و شهر و روستاهای اطراف حدیده و ساحل غربی یمن شاهد آن بودیم، دو افتضاح بود؛ یک افتضاح نظامی میدانی و یک افتضاح رسانهای.

حوادث ساحل غربی یمن در هفتههای گذشته و تا امروز، واقعا حتی با معیارهای نظامی، شبیه معجزه است.

بنا بر تجربهی خودم و برادرانم میدانیم جنگیدن زیر بمباران یک نیروی هوایی خشن و با امکانات بینهایت یعنی چه. میدانیم پایداری و ایستادگی یعنی چه. بنده و برادرانم و همهی مقاومان جهان و همهی کسانی که معادلات نظامی را میشناسند و تجربهی نظامی دارند، باید به همهی جنگ و مخصوصا این تجربهی اخیر در ساحل غربی، فرودگاه حدیده و همهی این منطقه به این رزمندگان، مقاومان، قهرمانان و رهبران حکیم، شجاع، ثابت و ایستادهشان ادای احترام کنند.

بنده به رزمندگان یمنی میگویم: بنده یکی از افرادی هستم که از نبودن میان شما خجالتزدهام. وقتی تصاویر این قهرمانیها و ایستادگی اسطورهای را در تلویزیون میبینم میگویم: ای کاش همراه شما بودم. ای کاش من میتوانستم یکی از رزمندههای شما و تحت فرمان رهبر عزیز و شجاع شما باشم.

باید از دولت جدید و نخست وزیر جدید مالزی، مهاتیر محمد و دولت و وزیر دفاع مالزی تشکر کنیم که دیروز خروج مالزی را از ائتلاف شوم سعودی علیه یمن اعلام کردند. خواهش میکنیم حد اقل باقی کشورهای عربی و اسلامی نیز چنین گامی بردارند.

امیدواریم تجربهی نبرد اخیر ساحل غربی و همهی این خطوط درگیر مایهی عبرت پادشاهی عربستان سعودی و حکومت امارات و همراهانشان شود و بفهمند در مقابل ملتی قرار دارند که تسلیم نخواهد شد و توان عظیمی در ایستادگی و آفرینش پیروزی دارد.