
ما وقتی از لزوم مقاومت صحبت میکنیم، صحبتمان مربوط به صدها سال پیش یا دیگر ملتها نیست؛ بلکه از تجربهای که ملت، خانواده، مردان، زنان، کودکان و بزرگ و کوچک ما آن را همینجا در جنوب، بقاع، ضاحیه، جبل و شمال رقم زدند، صحبت میکنیم. تجربهای که همینجا آن را رقم زدند. و جهان دستاوردهایشان را با چشم خود دید.

در این چند دهه نتیجهی دلبستگی به اتحادیهی عرب، اکثر سازمانهای عربی، سازمان کنفرانس اسلامی، سازمان ملل متحد، شورای امنیت، اتحادیهی اروپا و… چه بود؟ نتیجه چه بود؟ این بود که فلسطین هنوز تحت اشغال است. هنوز بیش از دههزار مرد و زن فلسطینی در زندانها به سر میبرند. هنوز میلیونها فلسطینی از کشور و خانهشان رانده شدهاند. و صهیونیستها قدس مسلمانان و مسیحیان را با وجود خود میآلایند و هر روز آن را یهودیسازی میکنند.

نگرانی تو، جناب دبیر کل، به ما اطمینان میدهد و ما را خوشبخت میکند. برای ما مهم است که تو نگران باشی و آمریکا در پشت سرت و اسرائیل در کنار تو نگران باشند. البته این به ما هیچ ربطی ندارد. تلاش ما این است که خانواده، ملت، زنان، کودکان، بزرگ و کوچک ما مطمئن باشند در لبنان مقاومتی هست و بار دیگر اسارت، اشغال و هتک کرامت رخ نخواهد داد. این مایهی خوشبختی و اطمینان خاطر ماست.

از جایگاه اشتیاق و دوستی با سوریه، ملت، ارتش، اهالی و سران آن و همه کس و همه چیزش، اپوزوسیون سوریه در داخل و خارج را به پاسخ به درخواستهای گفت و گوی جناب اسد و همکاری با وی برای انجام اصلاحاتی که وی اعلام کرده، که بسیار پر اهمیت هستند و سوریه را شکوفا و مشکلاتش را بر طرف خواهند کرد، فرا میخوانیم.

امام خامنهای ایران را به تولید علم فراخواند. و امروز ایران علم تولید میکند. نمیخواهند امتی باشیم که علم تولید میکند و مانند قرنهای پیشین صدرنشین دانش است. این مهمترین عنصر قدرت است. و آنان نمیخواهند چنین قدرتی وجود داشته باشد.

روز به روز برای ملت فلسطین بیشتر ثابت میشود که گزینهای جز مقاومت وجود ندارد.

پروژهی همیشگی آنها چندپارهکردن مردم فلسطین، مردم لبنان، مردم سوریه، مردم عراق و مردم همهی کشورهای عربی ما است.

برادران و خواهران، راه عزت، کرامت، استقلال، آزادی، قدرت، بازدارندگی، شکوفایی، امنیت و کرامت ما در لبنان، فلسطین، سوریه، عراق و همهی منطقه، وحدت، اجتناب از فتنهها و درگیریها، حل مسائل با گفت و گو، پایبندی به مقاومت و گزینه و روحیهی آن است.