
این برای کسانی که میگویند بیشک سلاح بهانهی این دشمنی است، عبرت است. آیا گروههای کاروان آزادی سلاح حمل میکردند تا برای قتل و ریختن خونشان بهانه باشد؟ برای انداختن اجساد بعضیشان در دریا؟

این قسمت در محاسبهی اسرائیلیها نبودهاست... در آن روزها از اسرائیلیها میشنیدم که میگفتند اهالی ناوگان به سربازان اسرائیلی حمله کردهاند و آنان را مضروب ساختهاند و پس هر دستی که بر سرباز اسرائیلی بلند شود… قطعا محاکمه خواهد شد. سران ترکیه میآیند و به آنها میگویند اگر حتّی یکی از آنان را محاکمه کنید، فرماندهی نظامی اسرائیل را محاکمه خواهیمکرد.میخواهیم بدانیم چرا آنها را آزاد کردند؟ به خاطر اینکه حکومت و ملّتی قوی وجود دارد که پشت سر سرانش در حال حرکت است و قدرت تصمیمگیریِ نیرومندی وجود دارد که میداند چگونه از عناصر قدرت موجود و در دسترس استفاده کند.اینکه ترکیه روابط دیپلماسیش را با اسرائیل قطع کند، برای اسرائیل زلزله به حساب میآید.

اوّلین بار از دبیرکلّ سازمان ملل، که سکوتی طولانی داشت، دعوت به شکست سریع محاصره را شنیدیم. درخواستهایی از دولتهای اروپایی، روسیه و دولتهایی که در گروه چهارجانبهی حامی و پشتیبان محاصرهی غزّه قرار داشتند. و بسیاری دولتهای جهان…اینها چیزهایی بود که قبل از کاروان آزادی و شهداء آن را نشنیدهبودیم. میخواهم بگویم...خونهای شهدا بسیار ثمر داده...و بیهوده از میان نرفته.

اسرائیل اکنون به شمارش ضررهای سیاسی و معنوی خود نشسته است. مطمئنّا آنچه دشمن اسرائیلی انجام داد، حماقت، محاسبهی غلط و روشی اشتباه بود که حکایت از تکبّر آنان داشت. و اگر نه اسرائیل میتوانست کاروان را متوقّف و مجبور سازد به سوی لنگرگاه اشدود -در خاک رژیم صهیونیستی- حرکت کند. و آنچه را که میخواست بدون ارتکاب دزدی دریایی، قتلعام، جنایت و خونریزی چنان که مرتکب شد، به انجام برساند.

امروز مشارکتکنندهی اروپایی کاروان آزادی اعلام کردهاست، دعوت به کاروان آزادی شمارهی دو را آغاز کرده و تا کنون صدها تن در اروپا داوطلب شدهاند. کجایند عربها؟ کجایند مسلمانان؟ کجایند ملّتهای عربی؟ کجایند ملّتهای مسلمان؟ ممکن است بعضی بپرسند، سیّد قصد شوراندن ما را دارد؟ [میگویم] آنها اکنون حقّ برادری بر گردن شما دارند. سربلند رفتند و سربلند بازگشتند. و کسانی نیز خواهند رفت و باز خواهند گشت.

برادرم مشکل مصر برای باز بودن معبر رفح چیست؟ اگر فشارها، توافقات یا آشفتگیهای خاصّ حکومتی است یا تحریمهای اقتصادی مخصوصی، بیایید همگی همکاری کنیم. اتّحادیهی عرب، سازمان کنفرانس اسلامی، ملّتهای جهان عرب و اسلام، همگی بایستیم. و جانب سران مصر و حکومت مصر را بگیریم. و هنگامی که جهان عرب و اسلام و حکومتها و ملّتها جانب سران مصر باشند هیچ کس نمیتواند آنان را شرمسار سازد یا مجبور به بستن گذرگاه رفح نماید. این کاریست عملی.

در گذشته رویّه اینگونه بود، زمانی قضیّهی فلسطین قضیّهی عالم اسلامی بود، بعد گفته شد نه این قضیّهی جهان عرب است و از اسلامی بودن خارج شد! …آیة الله امام خامنهای همه را دعوت کردند تا قضیّهی فلسطین را قضیّهی فلسطینیان، جهان عرب، جهان اسلام و قضیّهای انسانی در سطح جهان بخوانیم. وقتی مواضع اخیر چاوز را میشنوی که اسرائیل را حکومتی ملعون و مطرود میخواند، آیا میتوانیم به چاوز بگوییم، قضیّهای عربی به تو ارتباطی ندارد؟! وقتی میبینی نیکاراگوئه سفیر خود را فرا می خواند و روابطش را با اسرائیل سرد میسازد، آیا به نیکاراگوئه میگوییم این قضیّهی عربی به شما دخلی ندارد؟!

مهمترین و بزرگترین وفاداری به شهدای کاروان آزادی این است که پایبند به حقوق، مسائل، محورها و راهمان، یعنی همان مقاومت باشیم. مقاومت در لبنان، مقاومت در فلسطین، مقاومت برای حیات امّتمان، این آیندهایست که با دستان خود میسازیم، بی آنکه کسی در این دنیا منّتی بر ما بگذارد. آیندهای که آن را از کسی در این جهان گدایی نخواهیم کرد.