فرازها:

امروز حدودا یک هفته، ده روز است که بسیار درباره‌ی توافق هسته‌ای ایران و بازگشت به این توافق صحبت می‌شود. برادران ایرانی به اروپاییان پاسخی داده‌اند و امریکایی‌ها چند روز است (خنده) دارند پاسخ ایران را بررسی می‌کنند. گاهی فضا مثبت است و گاهی نمی‌دانم چطور. مثل داستان ترسیم مرزهای دریایی خودمان. در هر صورت من نمی‌خواهم درباره‌ی توافق هسته‌ای ایران صحبت کنم. اما می‌خواهم بگویم ما در لبنان چند روز دیگر در زمینه‌ی ترسیم مرزهای دریایی و استخراج نفت و گاز و [چاه نفتی] کاریش - و ما أدراک ما کاریش- یک رخداد مهم داریم. متأسفانه در لبنان هر کسی که نشسته و تحلیل و نظریه‌پردازی می‌کند و مقاله می‌نویسد چشمش به وین است. یعنی همه چیز را به توافق هسته‌ای ربط می‌دهند. شاید برای اسرائیلیان یا امریکایی‌ها این موضوع ربطی به توافق هسته‌ای داشته باشد اما برای ما هیچ چیز ربطی به توافق هسته‌ای ندارد. این‌ها فرضشان چیست؟ این‌که اگر توافق هسته‌ای به خوبی امضا شود، همه‌ی حرف‌های حزب الله درباره‌ی مرزهای دریایی و نفت و گاز و کاریش هم تمام می‌شود و انگار نه انگار. گویی همه‌ی این سر و صدا و هیاهو برای توافق هسته‌ای بوده است نه برای مرزهای دریایی (خنده). برخی از مردم به نظر می‌رسد خیلی عاقل‌اند اما در این زمینه عقلشان خیلی کوچک است. حرف بنده این است: موضوع مرزهای دریایی، کاریش، نفت و گاز و حقوق لبنان که حکومت لبنان مطالبه‌گر آن‌هاست، از دور یا نزدیک هیچ ربطی به توافق هسته‌ای ندارد. جمله‌ی بنیادین که می‌خواهم بگویم این است: چه توافق هسته‌ای جدید ایران امضا بشود و چه نشود، اگر میانجی امریکایی آمد و مطالبات حکومت لبنان را داد، اوضاع آرام خواهد شد. چه توافق هسته‌ای امضا بشود و چه نشود. چون برخی از مردم خیال می‌کنند اگر توافق هسته‌ای امضا نشود، حزب الله و مقاومت می‌خواهند کشور را به سمت تنش بکشانند. این [حرف] هم با حفظ احترامشان، از کم‌بود عقل است. به همین علت می‌گویم چه توافق هسته‌ای امضا بشود و چه نشود، اگر خواسته‌های حکومت لبنان داده شود، به سوی آرامش خواهیم رفت؛ و چه توافق هسته‌ای امضا بشود و چه نشود، اگر خواسته‌های حکومت لبنان داده نشود، به سوی تنش خواهیم رفت. یعنی حتی اگر توافق هسته‌ای صورت گرفت و برگشتند و نشستند و امریکا و اروپاییان و چین و روسیه و ایران و همه‌ی جهان -برخی از برادران این ادبیات را به خاطر دارند. این از شوخی‌هایی بود که [شهید] سید عباس [موسوی] می‌کرد یا با او می‌کردند- امضا کردند اما لبنان به حقوقی که مطالبه کرده دست پیدا نکرد، یعنی به سوی تنش و مشکل حرکت خواهیم کرد. این در هر صورت آزمون اصلی است که باید به بحث‌های کسانی که هنوز کمی از منطق و استدلال و مثبت‌نگری برخوردارند پایان دهد اما برای کسانی که روی اتهام‌زنی قفل شده‌اند هیچ کاری از دستمان بر نمی‌آید. این‌ها از دایره‌ی توجه ما خارج شده‌اند. اگر می‌خواهید پی‌گیر وین باشید اشکالی ندارد چون بازگشت به توافق هسته‌ای اتفاق مهمی است و عدم بازگشت هم اتفاق مهمی است اما چشمتان باید به کاریش، مرزهای لبنان، جنوب لبنان و شمال رژیم صهیونیستی باشد. چشم‌ها باید به میانجی امریکایی باشد که همچنان دارد وقت‌کشی می‌کند و وقتش بسیار تنگ شده.

بیاناتی در این رابطه با موضوعات:

• نسل اول