فرازها:

در فرهنگ و ایمان اسلامی یکی از بزرگ‌ترین مصادیق «سبیل الله»، خدمت به مردمان و تلاش برای از بین بردن رنج‌های آن‌ها و فراهم کردن فرصت زندگی با کرامت و امنیت و سعادت برای آن‌هاست.

تأسیس جهاد سازندگی در حزب الله دو علت داشت. اول: جنایت بئر العبد [و ترور ناکام سید محمد حسین فضل الله به علت حمایت از مقاومت] و صدمات شدیدی که به خانه‌های این منطقه وارد شد. دوم: نبردهای عظیم سال ۸۵ میلادی و عقب‌نشینی دشمن از مناطق صیدا و صور و نبطیه و بخشی از بقاع غربی تا پشت کمربند امنیتی جنوب. پس از عقب‌نشینی دشمن، ما مدام در خط تماس عملیات داشتیم و اسرائیل نیز مرتب به خانه‌ها، تأسیسات عمومی، مزارع و… تجاوز می‌کرد.

سال ۸۵ میلادی حزب الله جایگاهی به نام دبیرکل نداشت اما باید اعتراف کنیم در آن سال بیش‌ترین حمایت مادی و معنوی و مالی و تلاش‌ها را برای تأسیس این مجموعه شهید سید عباس موسوی به انجام رساند و این سازمان درون مقاومت متولد شد.

یکی از ویژگی‌های این مقاومت برای افرادی که قصد ارزیابی کارنامه‌ی آن را دارند، تک‌بعدی نبودن آن است. این‌گونه نبود که مقاومت تنها سراغ گزینه‌ی نظامی برود و بقیه‌ی جنبه‌ها را رها کند. مقاومت در عرصه‌های مختلف تلاش می‌کرد. در زمینه‌ی سیاسی ما پیش از ورود به پارلمان، در دوره‌ی حضور در پارلمان و در دوره‌ی حضور در کابینه، هدفمان از همه‌ی موضع‌گیری‌ها و اتحادهای سیاسی، پاسداری از گزینه‌ی مقاومت بوده و هست. ما همچنین وارد زمینه‌ی رسانه‌ای و جنگ روانی شدیم. یکی دیگر از حوزه‌های فعالیت ما خدمات‌رسانی به خانواده‌های شهدا، جانبازان بود. مقاومت به حوزه‌ی بهداشت و دفاع مدنی نیز ورود پیدا کرد. و در پایان، موضوع جهاد سازندگی که امروز در سالگرد تأسیس رسمی این سازمان هستیم. هدف از همه‌ی این مجموعه‌فعالیت‌ها، توانمندسازی مردم برای ماندن در سرزمین خودشان بوده است. گاهی اسرائیل به برخی روستاهای جنوب لبنان حمله و روستا را به‌طور کامل نابود می‌کرد. بچه‌های جهاد سازندگی به این روستا می‌شتافتند و طی چند روز بار دیگر آن را قابل سکونت می‌کردند. این مؤسسه یک سازمان فعال است که مردم را در حوزه‌ی ایستادگی، مرمت، کشاورزی و تحمل پیامدهای گزینه‌ی مقاومت یاری می‌کند؛ پیامدهایی که لزوما گریبانگیر روستاهای خط مقدم نیز نبودند. این مقاومت یک مقاومت چندبعدی است و در هر زمینه‌ای افراد مؤمن صادق تلاش‌گر جان‌برکف در آن در حال تلاش هستند.

تا آزادسازی جنوب لبنان در سال ۲۰۰۰ از اشغال اسرائیل، همه‌ی هزینه‌های جهاد سازندگی توسط جمهوری اسلامی ایران و کمک‌های خیریه‌ی خود مردم تأمین می‌شد. تا این‌که به جنگ ۳۳ روزه رسیدیم. از حدود ۲ هفته پیش از ترک مخاصمه (چون هنوز هم آتش‌بسی اعلام نشده است) ما می‌دانستیم که جنگ رو به پایان است و باید برای ویرانی‌های عظیمی که به بار آمده بود فکری می‌کردیم. برخی نیروهای منطقه‌ای و بین المللی و اسرائیل دل بسته بودند که مردم به روستاها و کشتزارهایشان برگردند و با مشاهده‌ی این حجم از ویرانی، پیروزی حزب الله به شکست مبدل شود و مردم علیه مقاومت بشورند. این موضوع متأسفانه حتی در سخنان برخی سیاستمداران لبنان نیز بازتاب یافت. ما از حدود دو هفته پیش از ترک مخاصمه شروع کردیم به برنامه‌ریزی تشکیلاتی برای لحظه‌ی پایان جنگ. اولین موضوع، تعیین مأموریت گروه‌های مهندسی برای آواربرداری سریع محل‌های بمباران‌شده و تفکیک خانه‌های قابل مرمت از مرمت‌ناپذیر و سپس اختصاص اثاثیه و اجاره‌بهای یک تا دو سال به صاحبان این خانه‌ها بود تا سپس بازسازی آغاز شود. نام این پروژه «ایواء» بود و گمان می‌کنم حدود ۲ هفته بعد هیچ کس دیگر آواره‌ی خیابان‌ها و پارک‌ها نبود. این در تاریخ جنگ‌های بشری و معاصر بی‌سابقه است. اگر کسی نمونه‌ای دارد بیاورد و آن وقت ما می‌پذیریم که بله، آن یک مورد هم چنین بوده است! سپس سازمان و پروژه‌ی «وعد» متولد شد که وظیفه‌ی بازسازی لبنان را پس از جنگ بر عهده داشت و اکثر بودجه‌ی این پروژه نیز توسط جمهوری اسلامی تأمین شد و دولت لبنان نیز به برخی خانواده‌ها مبالغی پرداخت کرد که تا امروز نیز مقداری بدهی باقی مانده است. پس از سال ۲۰۰۶ و پایان تجاوزهای دشمن به لبنان و بازسازی لبنان، جهاد سازندگی جنبه‌ی تخصصی یافت و تا امروز به مسائل کشاورزی، زیست‌محیطی، تعاونی و آموزش فنی و حرفه‌ای می‌پردازد.

یکی از پروژه‌های جهاد سازندگی مبارزه با بیابان‌زایی است. برخی مناطق که پر از درخت بوده‌اند به علت استفاده‌ی غیر اصولی از منابع و… کاملا از درختان خالی شده‌اند. به نظر می‌رسد رنگ لبنان که تا پیش از این سبز بود امروز در حال تغییر به رنگ سیمان است. در همین زمینه جهاد سازندگی به درخت‌کاری گسترده و توسعه‌ی فرهنگ درخت‌کاری می‌پردازد. این‌جا باید به کمک‌های وزارت کشاورزی سوریه پیش و پس از سال‌های جنگ اشاره کنیم که سالانه تعداد زیادی نهال در اختیار لبنان می‌گذارند. تعداد نهال‌های کاشته شده توسط جهاد سازندگی در سال‌های اخیر بیش از ده و نیم میلیون رأس است. این بدون احتساب یک میلیون نهالی است که در سال کاشت یک میلیون درخت کاشته شدند و من توفیق داشتم نهال آخر را جلوی خانه‌مان در حارة حریک بکارم.

کشاورزی یک مسئولیت ملی، اخلاقی، بهداشتی، زیست محیطی و همچنین می‌خواهم بگویم دینی است. افراد متدین و مؤمنی که به آخرت اهتمام دارند و به دنبال یافتن جایگاه نزد خداوند هستند بدانند در منابع شیعه و سنی احادیث بسیاری از پیامبر(ص) وجود دارد که زراعت را یکی از راه‌های تقرب به خداوند برمی‌شمارد.

یکی از پروژه‌های جهاد سازندگی حزب الله ایجاد فرصت‌های شغلی است. فرصت‌های شغلی امروز یکی از بن‌بست‌های اجتماعی واقعی لبنان است که برای درمان آن تلاش‌های مجدانه و گاهی اشتباهی صورت گرفته است.

ما می‌خواهیم جامعه‌مان جامعه‌ی کار باشد نه جامعه‌ی تن‌پروران و نه جامعه‌ی اتکاگران. آیا می‌دانستید در منابع دینی ما ثواب قرض الحسنه از ثواب صدقه بیش‌تر است؟ چون فردی که قرض می‌گیرد مجبور است برای بازگرداندن پول به توان خودش تکیه کند.

یکی از پروژه‌های جهاد سازندگی حزب الله بازارچه‌های عرضه‌ی مستقیم بوده که توانسته همه‌ی واسطه‌های میان تولیدکننده و مصرف‌کننده را در مناطق مختلف لبنان حذف کند. بنده خواهش می‌کنم برگزاری این بازارچه‌ها در هیچ صورت متوقف نشود.

جالب است بدانید ضاحیه‌ی جنوبی بیروت با حداقل ۸۰۰هزار جمعیت ده‌ها سال است و تا امروز هنوز آب آشامیدنی ندارد. تا پیش از اجرای پروژه‌ی عباس توسط جهاد سازندگی حزب الله، مردم باید آب را از مغازه‌ها یا آب‌فروش‌ها می‌خریدند. ضمنا این‌گونه نیست که آب غیر آشامیدنی موجود باشد. پوشش آب غیر آشامیدنی نیز ۲۵٪ است. ما ۱۳۴ مخزن آب در ضاحیه نصب کردیم و روی آن‌ها پرچم ایران زدیم که اعتراض برخی را برانگیخت. عجیب است که نه‌تنها حکومت، مسئولیت ادای این حق اولیه‌ی شهروندانش را بر عهده نمی‌گیرد بلکه حتی نمی‌خواهند اجازه دهند از ایران به خاطر این لطفش تشکر کنیم.

ما در زمینه‌ی پژوهشی، برنامه‌ریزی، تعریف پروژه، برگزاری کنفرانس و برنامه‌ریزی توسعه هیچ کمبودی نداریم. مشکل آن است که اراده و جدیت وجود ندارد. لبنان با توجه به خاک، هوا، آب و هوا، آب، منابع و جامعه‌ی روستایی‌اش می‌تواند یکی از قدرتمندترین کشاورزی‌های منطقه را داشته باشد. بدانید مشکل از وزارت کشاورزی و وزاری فعلی و قبلی نیست. یک وزارتخانه نمی‌تواند بخش کشاورزی را زنده و قدرتمند کند. تقویت و حفظ و فعال‌سازی کشاورزی باید سیاست تمام حکومت باشد چون اگر این بخش به حال خود رها شود به ضعف کشیده می‌شود. سوریه حتی در دوران جنگ یک کشاورزی قدرتمند داشت چون سیاست حکومت از روز اول، تقویت این بخش بوده است. امروز هزینه‌ی تولید کشاورزی در لبنان بسیار بالاست چون حمایت دولتی وجود ندارد. اولین راه حلی که برای حمایت از تولید داخلی به ذهن هر کسی می‌رسد بستن مرزها و بالابردن مالیات گمرکی است. این راه حل نمی‌تواند به تنهایی به نتیجه برسد و حتی می‌تواند در برخی مواقع پیامدهای منفی اجتماعی و مالی داشته باشد.

باید به دنبال بازگشت به جوامع روستایی و خاک و آب و هوای پاک و دورشدن از تشنج زندگی شهری باشیم. این موضوع، حفظ خانواده را نیز در پی دارد. بچه‌ها می‌توانند به جای غرق شدن در اینترنت در آپارتمان‌ها، به حیاط خانه‌ها بروند و بازی کنند. ما از ۲۶ ذی القعده تا ۱ ذی الحجه را هفته‌ی خانواده اعلام کردیم. موضوع فروپاشی خانواده یک گرفتاری فرامذهبی و فرامنطقه‌ای و خطرناک‌تر از همه‌ی موضوعات مالی و مواد مخدر و… است.

———————

برای اولین بار فراکسیون وفاداری به مقاومت به بودجه‌ی دولت رأی مثبت داد. در همه‌ی دوره‌های قبل ما در بحث در زمینه‌ی بودجه شرکت می‌کردیم اما نوبت به رأی‌گیری که می‌رسید در بهترین حالت از رأی دادن خودداری می‌کردیم چون اعتقاد داشتیم اشکالات اساسی در بودجه وجود دارد. این بار احساس کردیم با توجه به بحث‌ها و اصلاحاتی که صورت گرفت و وضعیت سخت کشور باید مشارکت کنیم و مشارکت ما دستاوردهایی برای مردم و نه برای حزب خودمان خواهد داشت. تا جایی که بنده به خاطر دارم بعید می‌دانم تا امروز در هیچ کابینه‌ای بحث‌هایی تا این میزان گسترده و جدی و سخت درباره‌ی بودجه صورت گرفته باشد. امروز دیگر به قول معروف کارد به استخوان رسیده است و اگر همه برای اصلاح وضعیت کشور تلاش نکنیم به شکست کشور خواهد انجامید. امروز متأسفانه فقیر به وصف همه‌ی مذاهب تبدیل شده است و همه باید برای جبران این موضوع دست به دست هم دهیم.

بحث شد که آیا اجازه‌ی کار به خارجی‌ها داده شود یا نه؟ ما به دو علت در زمینه‌ی حق کار کارگران فلسطینی مداخله کردیم. اولا چون فلسطینی‌ها بر خلاف سوری‌ها، سودانی‌ها، مصری‌ها و… کشوری ندارند که به آن برگردند و کار کنند. ثانیا چون این موضوع به یک مسئله‌ی سیاسی و استراتژیک بسیار شاخص مرتبط است و فقط یک موضوع کاری نیست. برخی تلاش کردند این را به موضوع تابعیت‌دهی ربط دهند اما دادن اجازه‌ی کار به فلسطینیان هیچ ربطی به تابعیت‌دهی به آن‌ها ندارد.

اسرائیل ادعا کرده است که حزب الله از بندر بیروت برای واردات سلاح یا قطعات سلاح استفاده کرده است. بنده می‌خواهم این موضوع را کاملا تکذیب کنم. اگر ما چنین کاری کرده بودیم سکوت می‌کردیم و تکذیب نمی‌کردیم. چنین چیزی دروغ است و علت چنین ادعایی از سوی اسرائیل آن است که می‌خواهد قیومیت بین المللی برای بندر و فرودگاه و مرزهای لبنان وضع کند. کاری که می‌خواستند در جنگ ۳۳ روزه انجام دهند اما نتوانستند.

برخی مدام تلاش می‌کنند بگویند حزب الله حاکم کشور است. این بزرگ‌ترین دروغ تاریخ لبنان است. بنده از دیروز و امروز و فردا و هر روزی شما بگویید ده‌ها شاهد مثال می‌آورم که آن‌چه در لبنان در جریان است خلاف خواست و اراده و آرمان حزب الله است. این‌که جلسات کابینه تشکیل نشده خواسته‌ی حزب الله نیست، خواسته‌ی طبیعی نخست‌وزیر است چون یکی از وزرای کابینه به ترور یکی دیگر از وزرا متهم است و در چنین شرایطی نمی‌توان جلسه تشکیل داد. چندین نفر به شهادت رسیده‌اند و ۱۷ گلوله در ماشین وزیر ترورشده وجود دارد. ما اگر حاکم کشور و کابینه بودیم همان روز اول موضوع را به شورای قضایی ارجاع داده بودیم. این ادعای سخیفی است که ما حاکم کابینه‌ایم و خودمان جلوی تشکیل جلسه‌ی کابینه‌ی خودمان را می‌گیریم! هدف کسانی که ادعا می‌کنند لبنان را حزب الله می‌گرداند، انداختن مسئولیت همه‌ی خلأهای کشور بر عهده‌ی ما و تحریک خارج و امریکا و کشورهای جهان برای مقابله با ماست. ما از متحدانمان به عنوان ابزار استفاده نمی‌کنیم حتی از آن‌ها نمی‌خواهیم در تصمیماتشان با ما مشورت کنند. تنها پیامی که بنده پس از حادثه‌ی قبرشمون به میر طلال ارسلان دادم این بود که: ما هر تصمیمی بگیری کنارت هستیم. من خجالت می‌کشم به وی طرح پیشنهاد کنم. ما اگر بخواهیم با کسی مقابله کنیم شخصا و با صدا و حضور و نمایندگان و رسانه‌های خودمان جلوی او می‌ایستیم و پشت متحدان و دوستانمان و روزنامه‌های دیگر پنهان نمی‌شویم. ما طرفدار برگزاری جلسه‌ی کابینه در اولین فرصت ممکن و بحث بر سر این ماجرا هستیم. نگویید اتفاق عظیمی رخ داده است که پرداختن به آن غیر ممکن است. موضوع را این‌قدر بزرگ نکنید که تباهش کنید. اجازه دهید دو طرف منازعه خودشان به نتیجه برسند. کسانی که به حزب الله فشار می‌آورند هدفشان این است که حزب الله به متحدش فشار بیاورد و بنده اعلام می‌کند حزب الله هیچ‌گاه چنین کاری نخواهد کرد.

اعلام توقف اجرای همه‌ی توافقات دولت خودگردان فلسطین با اسرائیل توسط محمود عباس بدون شک بسیار به رژیم صهیونیستی فشار می‌آورد. خود فلسطینیان و خود تشکیلات خودگردان می‌دانند همه‌ی این‌ها مهم است اما دردناک‌ترین چیز برای رژیم صهیونیستی که موجب خواهد شد این رژیم دردمند شود و تخریب خانه‌های فلسطینیان را در منطقه و شهر قدس متوقف کند، متوقف کردن هماهنگی‌های امنیتی با اسرائیل است.

بیاناتی در این رابطه با موضوعات:

• جنگ سی و سه روزه
• جهاد سازندگی
• سید عباس موسوی
• مقاومت