فرازها:

به نظر می‌رسد نه تنها لبنان بلکه تمام منطقه به صورت علنی وارد نبرد نفت و گاز شده‌اند. مخصوصا با روی کار آمدن دولت پول‌پرست حریص ترامپ. موضوع لبنان و منازعات مرزهای آبی و خاکی و مناطق اقتصادی‌اش نیز در همین سیاق مطرح شده‌اند. همچنین در سوریه موضوع بلندی‌های جولان دیگر فقط یک بحث امنیت ملی یا مربوط به منابع آبی نیست بلکه بخشی از جنگ نفت است. امروز می‌دانیم یکی از علت‌های وقوع بحران سوریه منابع نفتی و گازی عظیم زمینی و دریایی در این کشور بوده. امروز آمریکا شرق سوریه را اشغال کرده و در حال دفاع مستقیم از داعش در مقابل ارتش عربی سوریه، مقاومت و روسی‌هاست. درگیری اخیر میان آمریکایی‌ها و روس‌ها نیز به همین علت رخ داد. در بودجه‌ی امسال آمریکا ۵۰۰ تا ۷۵۰ میلیون دلار به حمایت از نیروهای دموکراتیک سوریه و نیروهای کرد اختصاص داده شده. حضور آمریکایی‌ها در پایگاه تنف در شرق فرات به علت وجود مهم‌ترین چاه‌های نفت است. دولت آمریکا امروز با عینک نفت به منطقه نگاه می‌کند. وعده‌های انتخاباتی سال گذشته‌ی ترامپ را به یاد بیاورید. او گفت خروج ما از عراق اشتباه بود و باید برگردیم و چاه‌های نفت را حفظ کنیم. خوانش آمریکا از موضوع عراق امروز یک خوانش نفتی است. طبق برخی تحلیل‌ها بحران خلیج نیز به علت مسائل نفتی بوده است چون قطر منابع زیرزمینی نفتی و مخصوصا گازی بسیار عظیمی در اختیار دارد. همه می‌دانند اگر ترامپ اراده می‌کرد، بحران خلیج دوساعته حل می‌شد.

سال ۲۰۰۰ شاید نبردهای آزادسازی جنوب برای برخی از لبنانی‌ها اهمیتی نداشت. اما امروز نبرد چاه‌های دریایی نفت در جنوب لبنان، نبرد همه‌ی مردم است. لبنان ۸۰ میلیارد دلار بدهی خارجی دارد و احتمال دارد این روزها حدود ۱۷ میلیارد دلار دیگر نیز قرض بگیرند. حل موضوع این چاه‌ها می‌تواند آینده‌ای امیدبخش را برای لبنان به همراه داشته باشد. امروز آمریکا وارد شده است تا حق کوچک ما را در موضوع مرزهای زمینی بدهد اما در مقابلش حق بزرگ ما را در موضوع مرزهای آبی از چنگمان در بیاورد. برخی گفتند با وجود تصویب شورای عالی دفاع لبنان، دیوارسازی اسرائیلیان در مرزهای فلسطین متوقف نشده است. باید اشاره کنم دیوارسازی‌ها همه در داخل فلسطین است و هیچ دیواری در مناطق محل منازعه ساخته نشده است. اگر ساخته شود با آن مقابله خواهد شد. در پرونده‌ی مرزهای آبی مهم‌ترین عنصر موفقیت لبنان این است که یکپارچگی‌مان را حفظ کنیم. نباید اجازه دهیم شیاطین میان لبنانی‌ها بگردند و اختلاف بیاندازند و منظورم از شیاطین دقیقا آمریکایی‌هاست. شیطان وسوسه‌گر متناسب با این پرونده آمریکایی‌ها هستند. ما همان‌طور که در شب آزادسازی سال ۲۰۰۰ گفتیم، همه‌ی لبنان متعلق به همه‌ی لبنانی‌هاست. ما قدرتمند هستیم و باید با قدرت و از موضع قدرت وارد این پرونده شویم. با حفظ احترام معادله‌ی سه‌گانه‌ی ارتش-ملت-مقاومت باید بگویم تنها عامل قدرت لبنان در این پرونده، مقاومت است. مشکل ارتش در شجاعت افسران و سربازانش نیست، در امکانات و تصمیم سیاسی است. آمریکایی‌ها به ارتش لبنان اجازه نمی‌دهند در پرونده‌های مرتبط با اسرائیل ورود کند. وقتی اسرائیل ما را تهدید می‌کند ما نیز باید تهدیدش کنیم. اگر آمریکایی‌ها آمدند و به شما گفتند به حرف من گوش دهید تا جلوی اسرائیل را بگیرم، شما باید بهشان بگویید اتفاقا این شما هستید که باید مطالبات ما را برآورده کنید تا ما جلوی حزب الله را در زمینه‌ی اسرائیل بگیریم. تک تک لبنانی‌ها باید به اسرائیل بگویند اگر شما جلوی ما را گرفتید، ما نیز جلوی شما را می‌گیریم. اگر ما را زدید ما نیز می‌زنیمتان. ما از شجاعت و قدرت کافی برخورداریم. این‌ها دیگر از جنس سخنرانی‌های پوسیده‌ی دوران‌های گذشته‌ی عربی نیست. اگر دوست دارید می‌توانیم امتحان کنیم! حتی اگر شواری عالی دفاع لبنان تصویب کند که برخی سکوهای نفتی اسرائیلی که در آب‌های اشغالی فلسطین برپا شده‌اند نباید فعال باشند، بنده به شما وعده می‌دهم کاری کنیم که این سکوها در چند ساعت به کار خود پایان بدهند. این حق ماست و باید با قدرت برخورد کنیم.

ما روی این‌که چه کشوری میانجی مذاکرات باشد وتو نمی‌گذاریم. دولت آمریکایی‌ها را پذیرفته است؟ خیلی خب. اما نظر ما این است که آمریکایی‌ها میانجی پاکدستی نیستند. مخصوصا وقتی یک طرف مذاکره اسرائیل باشد. برای این ادعا دلیل می‌خواهید؟ بنشینید پای حرف‌های دولت خودگردان و سازمان آزادی‌بخش فلسطین. همچنین مصوبه‌ی اخیر ترامپ درباره‌ی قدس را به یاد بیاورید. آمریکا در واقع میانجی نیست، وکیل اسرائیل است و برای وساطت نیامده بلکه برای تهدید آمده‌اند.

چند هفته قبل یکی از برادران حماس در صیدا در جنوب لبنان ترور شد. البته خداوند کمک کرد و وی به شهادت نرسید و همین موضوع کمی از بار پرونده کاست. اما نیروهای امنیتی لبنان پس از بازداشت‌ها و بازجویی‌ها و با کمک مستندات محسوس و پس از بازگرداندن کسی که به ترکیه فرار کرده بود، به نتیجه‌ی قطعی رسیدند که این ترور کار اسرائیل بوده است. طبیعتا باید به واسطه‌ی همه‌ی این تلاش‌ها از دولت لبنان و نیروهای امنیتی تشکر کنیم. در هر صورت این‌که پس از سال‌ها اسرائیل مستقیما در لبنان دست به ترور بزند موضوعی است که نمی‌توان درباره‌ی آن سکوت کرد. اطلاعات دستگاه‌های امنیتی و دستگاه قضایی لبنان نشان می‌دهد این آغاز دور تازه‌ای از ترورها در لبنان است که با توجه به ساختار و وضعیت کشور و منطقه ممکن است منجر به فتنه‌ی داخلی شوند.

سال‌هاست و همچنین در طول منازعات اخیر، مدام می‌گویند حق حاکمیت خاک و آب لبنان. مگر لبنان آسمان ندارد؟ الآن کسی نگوید سید می‌خواهد ما را وارد جنگ سوریه کند! نه، سوریه از خودش دفاع خواهد کرد. اما می‌خواهم بگویم همان‌گونه که عملیات ناوچه‌ی ساعر۵ تأثیرات مهمی در محاسبات نظامی اسرائیل گذاشت، حادثه‌ی حمله به هواپیمای نظامی اسرائیل در هفته‌ی پیش نیز تأثیرات بسیار مهمی در معادلات نبرد با اسرائیل دارد. حد اقل اقل اقل اقل اقلش این است که اسرائیل دیگر به راحتی حمله‌ی هوایی نمی‌کند. مثل همیشه و از باب توهین به سوریه و ارتشش و عرب و همه چیز، گفتند زدن هواپیما تصمیم ایران یا روسیه بوده است. اما این‌طور نیست، از چند ماه پیش در شورای عالی امنیت سوریه تصویب شده بود در صورت حضور هواپیما یا حتی شلیک موشک توسط یک هواپیما به داخل سوریه، پاسخش با پدافند داده شود. این تصمیم توسط شخص جناب بشار اسد گرفته شده بود و سپس به هم‌پیمانان سوریه ابلاغ شد. همچنین گفته شد کسی که پای پدافند نشسته بوده، روسی، ایرانی یا حد اقل از حزب الله بوده است! در صورتی که این طور نیست. خود نیروهای قهرمان ارتش سوریه این عملیات را به انجام رساندند. ما در نبرد سال‌های گذشته با نیروهای ارتش سوریه بیش‌تر آشنا شدیم و آن‌ها را افرادی با دانایی، هشیاری و تجربه‌ی بسیار بالا یافتیم. فارغ از این‌که کسی موافق دولت سوریه هست یا نیست، عملیات حمله به هواپیمای اسرائیلی توسط سوریه، واقعیت قهرمانانه‌ای است که باید مایه‌ی افتخار همه باشد.

مگر آمریکایی‌ها چقدر به ارتش لبنان کمک می‌کنند؟ درخواست کمک ارتش اسرائیل در بودجه‌ی امسال کنگره‌ی آمریکا ۳ میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار بوده است. از آن ۳۰۰ میلیون دلارش هم صرف نظر می‌کنیم. اما مجموع کمک‌های آمریکا به ارتش لبنان چقدر است؟ ۴۰ میلیون دلار؟ ۵۰ میلیون دلار؟ ۱۰۰ میلیون دلار؟ ۱۵۰ میلیون دلار؟ آمریکا مهم‌ترین هواپیماهای استراتژیکش را در اختیار اسرائیل می‌گذارد در حالی که اجازه نمی‌دهد ارتش لبنان حتی پدافند هوایی داشته باشد!

آمریکا همچنان ملت فلسطین را محاصره کرده و حتی کمک‌هایش به تشکیلات خودگردان را نیز قطع کرده است. در هر صورت تشکیلات خودگردان در موضوع اجتماعی، معیشتی و… نقش داشت. اما آن‌چه را ما باید حمایت کنیم و مایه‌ی امید ماست، اجماع فلسطینی‌ها در زمینه‌ی رد مصوبه‌ی ترامپ و مواضع علنی در رد معامله‌ی قرن است. من تنها سه نام را مطرح می‌کنم که در هفته‌های گذشته نمادهای ایستادگی ملت فلسطین هستند:
شهید ابن شهید، احمد نصر جرار که یک‌تنه مقابل ارتش، غرور و نیروهای امنیتی اسرائیل ایستاد. این شهید باید کانون توجه همه‌ی امت و نه فقط فلسطینی‌ها قرار بگیرد.
دوم: دختری جوان به نام عهد تمیمی و پدر و مادرش. دختر ۱۶ ساله‌ای که به سرباز اسرائیلی سیلی زد. و در طول محاکمه‌اش در دادگاه پدر و مادرش به او می‌گفتند قوی باش و بایست.
سوم: عمر عبد که حکم دادگاهش دیروز اعلام شد. چهار حبس ابد! و همچنین دادگاه حکم کرد نام وی نباید در هیچ‌گونه عملیات تبادلی قرار بگیرد. وقتی حکمش را گفتند وی لبخند می‌زد. لیبرمن، وزیر جنگ اسرائیل، عصبانی شده بود و می‌گفت ما وی را محاکمه می‌کنیم اما وی به ما می‌خندد.
ملت فلسطین که ما از آن صحبت می‌کنیم و به آن‌ها دل بسته‌ایم این‌ها هستند. این‌ها برآمده از آن ملت‌اند و افرادی جدا از محیطشان نیستند.

ایران پس از انقلاب واقعا یک کشور مستقل است. هیچ کدام از کشورهای جهان در قوانین، سیاست‌ها، استراتژی‌ها و برنامه‌ریزی‌های این کشور دخالت ندارند. ایران در حال دفاع از استقلال، حق حاکمیت، حضور و پیشرفت خود است. تجاوزهای آمریکا و غرب و برخی کشورهای عربی نیز پاسخی جز ایستادگی بیش‌تر دریافت نکرده. ما به انقلاب اسلامی افتخار می‌کنیم و درود می‌فرستیم. ایران در همه‌ی سال‌های پس از انقلاب حامی ملت‌های لبنان، فلسطین، سوریه، بحرین، عراق و ملت‌های عرب و حقوق همه‌ی عرب‌ها و مسلمانان بوده و پیامدهای این حمایت را نیز به جان خریده است. ما به خاطر این حمایت‌ها از مقام معظم رهبری و مسئولان ایران و تک تک افراد ملت ایران تشکر می‌کنیم.

برخی کشورها مدام می‌گویند ما می‌خواهیم دخالت ایران را در لبنان کاهش دهیم. بنده همگان را به هماوردی می‌طلبم که تنها یک مثال بیاورید از دخالت ایران در لبنان، یا دخالت حزب الله در موضوعی که تنها به نفع ایران باشد و به نفع لبنان نباشد. ایران در لبنان هیچ دخالتی ندارد. هیچ گاه ایران روی یک رئیس جمهور یا یک نخست وزیر در لبنان وتو نگذاشته است، در حالی که کشورهای دیگر نه‌تنها روی اشخاص مختلف وتو می‌گذارند بلکه حتی نخست وزیرها را گروگان می‌گیرند! ایران بر خلاف پایتخت‌ها، سفارت‌ها و کشورهای دیگر هیچ دخالتی در امور لبنان نمی‌کند بلکه فقط یک هم‌پیمان و برادر است که برای لبنان جز خیر نمی‌خواهد. ایران آمادگی دارد در زمینه‌ی تجهیز ارتش، توسعه، نفت و برق به لبنان کمک کند اما این خود دولت لبنان است که نمی‌خواهد.

۷ سال از انقلاب مسالمت‌آمیز در بحرین می‌گذرد. علما از جمله آیت الله شیخ عیسی قاسم در حصر خانگی‌اند و رهبران و هزاران نفر از جوانان این کشور در زندان به سر می‌برند اما هیچ کدام از این‌ها نتوانسته موجب توقف جنبش مردم شود و از شدت راهپیمایی‌ها بکاهد و بنده اطلاع دارم که نخواهد توانست. در سخنرانی‌های گذشته روند تابعیت‌دهی در بحرین را به پروژه‌ی اسرائیل تشبیه کردم و برخی‌ها ناراحت شدند. می‌خواهم بار دیگر این تشبیه را تکرار کنم. حکومت بحرین شاید تنها حکومتی است که به وسیله‌ی سلب تابعیت شهروندانش را کیفر می‌دهد! در حالی که همین حکومت به شهروندان کشورهای دیگر تابعیت بحرینی می‌دهد تا تغییرات جمعیتی ایجاد کند. بروید در اینترنت بگردید، سرودهایی وجود دارد که می‌گوید بحرین کشور ماست اما زبان سرود به هندی و پاکستانی است! مایه‌ی تأسف آن است که حکومتی که در حال سلب تابعیت و از سوی دیگر تابعیت‌دهی است، خودش ریشه‌ی بحرینی ندارد و از خارج از بحرین برای حکومت بر بحرین وارد شده است. در هر صورت کاری جز دعا و حمایت و موضع‌گیری رسانه‌ای برای بحرین از دست ما بر نمی‌آید.

جنایت در یمن ادامه دارد و سازمان‌های جهانی از ۲۰ میلیون گرسنه و ده‌ها هزار بیمار مبتلا به وبا صحبت می‌کنند و جهان همچنان ساکت است. عجیب‌تر از این سکوت آن است که وقتی کسی به این تجاوز اعتراض می‌کند، سعی می‌کنند او را هم ساکت کنند. ما را و حکومت و مردم لبنان را تهدید می‌کنند که چرا یک نفر یا یک حزب در لبنان به این تجاوز و ظلم عظیم اعتراض می‌کند. در حالی که شاید این اعتراضات رسانه‌ای ما هیچ چیز را نیز تغییر ندهد. در هر صورت من تأکید می‌کنم این صدا و موضع‌گیری خاموش نخواهد شد. این ضعیف‌ترین مرتبه‌ی ایمان در حمایت از ملت پایدار و ستیهنده‌ی یمن است.

قانون انتخابات آینده‌ی لبنان که بر مبنای مدل تناسبی است، عادلانه‌ترین و بهترین قانون انتخابات تاریخ لبنان است. گرچه با برخی تغییرات در موضوع حوزه‌های انتخاباتی می‌توانست بهتر نیز باشد. باید به این قانون به عنوان یک افتخار سیاسی نگریسته شود. اگر از پیمان طائف صرف نظر کنید، این قانون، مهم‌ترین دستاورد سیاسی در دهه‌های اخیر لبنان است. هر گروهی در لبنان که عده‌ای حامی داشته باشد می‌تواند وارد مجلس نمایندگان شود و دیگر مثل مدل اکثریتی، انتخابات، زورآزمایی نیست. انتخابات به این شیوه یک فرآیند آرام است که هیچ فتنه‌ای را در پی ندارد. همه‌ی گروه‌ها می‌توانند منافع انتخاباتی و سیاسی و داخلی و منطقه‌ای خود را در هر حوزه‌ی انتخابی در نظر بگیرند و لیست بدهند. دیگر میان دو گروه ۸ مارس و ۱۴ مارس زورآزمایی صورت نمی‌گیرد. ممکن است دو جریان یا حزب که پیش از این مخالف یکدیگر به شمار می‌آمدند، در یک حوزه‌ی انتخابیه با یکدگیر ائتلاف کنند و در حوزه‌ای دیگر به رقابت با هم بپردازند.

برخی نیروهای سیاسی شروع کرده‌اند به فریاد زدن که حزب الله در مجلس آینده‌ی لبنان اکثریت کرسی‌ها را به دست خواهد آورد. این حرف دروغ و فریب است. در این کشور هیچ طرف نمی‌تواند اکثریت را به دست بیاورد. این مطلب را گفتم که پس از انتخابات نیز افتخارات وهمی ایجاد نشود و کسی نگوید که ما جلوی دستیابی حزب الله به اکثریت را گرفتیم! شما دارید با هیچ می‌جنگید. کسی نمی‌تواند اکثریت را به دست بیاورد. علت بیان این مطلب آن است که برخی نیروهای لبنانی می‌خواهند به آمریکا، سعودی و امارات بگویند به داد ما برسید و از ما حمایت مالی و رسانه‌ای کنید اگرنه حزب الله مجلس را خواهد بلعید. نه‌تنها هیچ گروهی بلکه حتی هیچ ائتلافی نیز به اکثریت دست نخواهد یافت. ائتلاف ما و جنبش امل مدت‌هاست قطعی است. با نیروهای ۸ مارس نیز تفاهم داریم و بر سر ائتلاف در لیست حوزه‌های مختلف صحبت خواهیم کرد. جریان المستقبل مدت‌هاست اعلام می‌کنند آماده‌ی ائتلاف با هر کسی هستند غیر از حزب الله. برادر کسی هم نخواست با شما ائتلاف کند! اگر هم کسی خیال می‌کند حزب الله رقیب انتخاباتی‌اش است بنده اعلام می‌کنم ما با هیچ کس رقابت انتخاباتی نداریم. قانون انتخابات مشخص است و هر کس می‌تواند طبق قانون و حجمش، سهمش را از نمایندگی کسب کند. در مجلس آینده هیچ اکثریت یک‌رنگی از یک مذهب یا حتی نیروهای سیاسی وجود نخواهد داشت. هیچ کس نمی‌تواند فارغ از دیگر نیروهای اصلی موجود بر کشور حکم براند، ماهیت این کشور بر مشارکت است.

بیاناتی در این رابطه با موضوعات:

• آزادسازی جنوب
• بحرین
• لبنان
• مقاومت
• یمن