چیزی که از ان می‌ترسیم و باید هم بترسیم این است که در سایه‌ی مشغولیت عرب به مشکلات داخلی‌اش، اسرائیل فرصت را غنیمت بشمارد و کار بیت المقدس را بسازد. در هر صورت این بزرگ‌ترین حماقت اسرائیل از زمان تأسیس این دژ غاصب خواهد بود. ولی ملت‌ها باید بیدار، هشیار و متوجه این خطر که مقدسات را تهدید می‌کند باشد.

 فلسطین باید مسئله‌ی اصلی بماند، هر چقدر که در کشورها اوضاع داخلی وخیم و درگیری‌ها و مواجهات سخت باشند. این باور ماست که برای آن کار می‌کنیم…

 بله، برخی می‌خواهند لبنان را به فتنه‌ی داخلی بکشانند. ولی ما هیچ گونه فتنه‌ی داخلی را نمی‌خواهیم. و باید با حکمت، صبر، هشیاری، تحمل و چشم‌پوشی با آن مقابله کنیم.

 ما هر روز تعدادمان افزایش می‌یابد، پیشرفت می‌کنیم، تمریناتمان بهتر و بهتر می‌شود، بیش‌تر به آینده اطمینان می‌یابیم و مجهزتر می‌شویم.اگر کسی به این دل بسته که سلاح‌های ما زنگ بزنند بداند هر کدامش زنگ بزند ما تعویضش می‌کنیم و همه‌ی سلاح‌هایمان را نو می‌کنیم.

 ما از سال 1982 شخصا وارد کار شدیم. منتظر سازمان ملل، اتحادیه عرب، سازمان کنفرانس اسلامی و هیچ کس دیگر نماندیم. با اراده، عزم، جوانان، مردان، زنان و امکانات محدودمان ایستادیم، جنگیدیم، شهید دادیم و خاک، اسرا و کرامتمان را برگرداندیم. و با مقاومت خود از خاک، کرامت، آبرو و کشورمان در برابر بدخواهی هر کسی در جهان دفاع خواهیم کرد.

 ما در روز دهم بار دیگر واقعه‌ی تاریخی پیروزی خون بر شمشیر را تبریک می‌گوییم. پیروزی مردم عراق را که با مسلسل، آر.پی.جی، نارنجک و در بهترین حالت کاتیوشا می‌جنگید و توانست قدرتمندترین ارتش بی‌رقیب جهان را شکست دهد. اگر ارتش اسرائیل قوی‌ترین ارتش منطقه است، ارتش آمریکا قوی‌ترین ارتش جهان است. و فقط طی چند سال شکست داده شد.

 کسی که می‌خواهد، یا در فکر این است که موشک‌های زلزال، دورزن‌ها، راکت‌ها، موشک‌های زمین به دریا یا ضد هوایی‌ها را جمع‌آوری کند، می‌خواهد به اسرائیل یک خدمت بزرگ بکند. یعنی بعضی می‌خواهند کاری را که اسرائیل در سی و سه روز با پشتیبانی تمام دنیا و تکنولوژی‌اش، ماهواره‌ها، نیروی هوایی، هواپیماهای جاسوسی و مدرن‌ترین نیروی هوایی نتوانست انجام دهد از طریق گفت و گو، صحبت سیاسی و رسانه‌ها به انجام برسانند. و بنده به شما می‌گویم چنین چیزی رخ نخواهد داد و انجام نخواهد شد.

 ما فقط در لبنان ده‌ها هزار نفر رزمنده‌ی مجهز تعلیم‌دیده‌ی آماده‌ی شهادت و عاشق ابا عبدالله الحسین علیه السلام هستیم.

 قدرت ما را دشمن نمی‌داند و نخواهد دانست. و همه‌ی دشمنان از حضور مقتدرانه و ابتکار عمل ما در هر میدان نبردی غافلگیر خواهند شد.

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم.

بسم الله الرحمن الرحیم.

 والحمد لله رب العالمین و الصلاة و السلام على سیدنا و نبينا خاتم النبیین ابی القاسم محمد بن عبد الله و على آله الطیبین الطاهرین و اصحابه الأخیار المنتجبین و على جمیع الأنبیاء والمرسلین.

السلام علیک یا سیدی ومولای یا ابا عبد الله یا ابن رسول الله و على الارواح التی حلت بفنائک علیکم منی جمیعا سلام الله ابدا ما بقیت و بقی اللیل و النهار و لا جعله الله آخر العهد منی لزیارتکم. السلام على الحسین و على علی بن الحسین و على اولاد الحسین و على اصحاب الحسین.

علما، برادران، خواهران، سلام و رحمت و برکت خداوند بر همه‌ی شما.

و عظم الله اجورنا و اجورکم بمصاب رسول الله و آل رسول الله صلى الله علیه و آله وسلم.

در ابتدا از همگی شما به خاطر این حضور گسترده، پایبندی به این پیمان، این وفاداری و این صبر تشکر می‌کنم. شما که دیشب را تا دیروقت بیدار بودید و امروز نیز صبح زود بیدار شدید و این همه وقت را زیر آفتاب گذراندید. مانند همه‌ی سال‌های گذشته گرمای تابستان و سرمای زمستان میان شما و این دیدار، دیدار وفاداری با آقا ابا عبدالله الحسین (علیه السلام)، فاصله نیانداخت.

به خاطر این حضور از شما متشکرم و از خداوند سبحان و تعالی می‌خواهم به بهترین وجه از شما قبول کند.

بنده و شما در روز دهم محرم، روز شهادت و وقوع آن جریانات بر ابا عبدالله الحسین و اهل بیت و یارانش را، به آقا رسول الله (صلی الله علیه و آله)، اهل بیت ایشان و ائمه‌مان (علیهم السلام)، مولایمان بقیة الله فی الارضین، صاحب الزمان، نوه‌ی حسین (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، نائب بر حقش جناب امام و رهبر حضرت خامنه‌ای (دام ظله)، مراجع عظام‌مان و فرد فرد امت اسلامی‌مان، همه‌ی پیروان رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) تعزیت و تسلیت می‌گوییم. هر سال این هم‌دردی و عزاداری را در مانند این روز، که آن زنده می‌داریم، آشکار می‌کنیم؛ تا خط، پایبندی، ایمان، پیمان، راه، تصمیم، عزم و توان اراده‌مان در ادامه‌ی راه انبیا، پیامبران، فرستادگان، اولیا، جانشینان و صالحان را تازه کنیم. راهی که میلیون‌ها نفر برای آن به شهادت رسیدند. و کربلا تا قیامت بخش برجسته و بزرگی در این راه شایسته‌ی نبوی تاریخی است و چنین خواهد ماند.

برادران و خواهران، چون در صحبت‌هایی که این شب‌ها کردیم بحث سیاسی را تا امروز عقب انداختیم، پس برای شروع:

اوّلا: باید به تهدید حقیقی علیه این امت آگاه باشیم، توجه کنیم و آن را به یاد بیاوریم. تهدیدی علیه کشورها، ملت‌ها و دولت‌ها که همان خط آمریکایی-اسرائیلی، دولت آمریکا -با هر رئیس جمهوری- و این دشمن که فلسطین را اشغال، حرمت مقدسات را هتک و به ملت‌های این منطقه تجاوز می‌کند، است. غارتگران بزرگ استقلال و توان این امت همین آمریکا و اسرائیل هستند. ملت‌های ما باید همیشه نسبت به این حقیقت هشیار باشند و به دام فریب تازه آمریکا نیافتند.

آمریکایی‌ها امسال سعی کردند خود را به عنوان مدافع حقوق بشر، آزادی ملت‌ها و دموکراسی در جهان عرب جا بزنند. این دجالان منافقی که همه می‌شناسیمشان و از تاریخ مملو از حمایت از نظام‌های دیکتاتوری‌شان خبر داریم. همه‌ی این نظام‌های دیکتاتوری‌ای که سقوط کردند از حمایت سیاسی، رسانه‌ای، اطلاعاتی، نظامی و همه چیز آمریکا برخوردار بودند. تا جایی که مردم به پا خاستند و وقتی آمریکا دید دنباله‌روانش در حال سقوط و فروپاشی‌اند از آن‌ها تبری جست.

برادران و خواهران، می‌دانستید بنا به گفته قرآن کریم این روش شیطان است؟ روز قیامت شیطان چنین کاری می‌کند. همیشه وقتی شیطان افرادش را به بن‌بست می‌رساند از آن‌ها تبری می‌جوید. می‌گوید به من ربطی ندارد و می‌گوید اصلا بر آن‌ها سلطه نداشته.

از جمله چیزهایی که شیطانی بودن دولت آمریکا را تأیید می‌کند این است که با اولین تحرکی دنباله‌روان، هم‌پیمانان و دست‌نشاندگان خود را تنها می‌گذارد و می‌رود دنبال مصالح خود و کاهش صدمات.

ملت‌های عربی و اسلامی ما باید بفهمند دولت آمریکاست که دشمن و تهدید است. آیا صحبت‌های چند روز پیش جناب اوباما خطاب به لابی و سازمان‌های یهودی آمریکا را نشنیدیم که گفت:«دولت من برای امنیت اسرائیل کارهایی کرده که هیچ دولت دیگری نکرده.»؟ درست هم هست. در دوره اوباما سی.آی.ای از یک دستگاه اطلاعاتی گسترده و اصیل که به مسائل اساسی می‌پرداخت، به خبرچین موساد و دستگاه‌های امنیتی اسرائیل در لبنان تبدیل شد. خبرچینی که دنبال این مجاهد و آن مجاهد راه می‌افتاد و دنبال انبار سلاح، سکوهای موشکی، مرکز فرماندهی و خانه فلان مسئول می‌گشت. دستگاه اطلاعاتی آمریکا به مزدور کوچکی برای امنیت و دفاع از اسرائیل تبدیل شد.

ای عرب، مسلمانان، ملت‌ها و نیروهای سیاسی گول دولت آمریکا را نخورید. این دولتی است که فلسطین و قدس شما را اشغال کرده و بیت المقدستان را تهدید می‌کند. این دولت پیش از دشمن مسئول بازداشت هزاران فلسطینی در زندان، کوچاندن و شکنجه ایشان و محاصره فلسطینیان در غزه و کرانه است. این آن آمریکایی است که باید در روز دهم محرم آن را به یاد بیاوریم. و دوست و دشمن را اشتباه نگیریم. کسی که دوست و دشمن را اشتباه کند بصیرت ندارد. باید به یاد بیاوریم دشمن، همین دولت آمریکا و دست‌نشاندگان -هم‌پیمانان نه، دست‌نشاندگان- منطقه‌ای او هستند. دست‌نشاندگانی که اسرائیل آنان را نوک پیکان خوارکردن عرب و مسلمانان، غلبه بر آنان، تحمیل اراده آمریکا بر ایشان، ایجاد بازارهای سلاح و غارت نفت کشورهای آنان قرار می‌دهد. هیچ وقت نباید این را فراموش کنیم.

دوّم: در این باره، همچنین: باید همگی توجه داشته باشیم دولت آمریکا پس از شکست پروژه‌ی پیشینش پیرامون خاورمیانه جدید، که جنبش‌های مقاومت لبنان، فلسطین و عراق و هشیاری ملت‌های این منطقه و دولت‌های مقاوم و بازدارنده و در رأس آن‌ها ایران و سوریه آن را شکست دادند، برای بازیابی پروژه‌ی خاورمیانه‌اش، البته از راهی دیگر، بر موج بیداری و نهضت ملت‌های عرب سوار شده است. آن راه فتنه، جنگ داخلی، جنگ طائفه‌ای، مذهبی، قبیله‌ای، قومی، نژادی، ملی و مانند این‌ها است. چون این تنها راهی است که برای بازتولید سلطه بر منطقه برای آمریکا و اسرائیل باقی مانده. و همه باید به این موضوع توجه داشته باشیم. به همین خاطر بر اجتناب از هر گونه سخن تحریک‌آمیز طائفه‌ای یا مذهبی تأکید کردیم و می‌کنیم؛ چون به اسرائیل و آمریکا و دشمن امت کمک می‌کند نه به این امت. همگی باید به مقدسات یکدیگر احترام بگذاریم. این‌جا بر فتوای جناب امام خامنه‌ای (دام ظله الشریف) درباره احترام به همه‌ی مقدسات و نمادهای هر طائفه و مذهبی تأکید می‌کنم.

سوّم: در همین زمینه، می‌رسیم به قدس و فلسطین. به مسئله‌ی اصلی و محور نبرد در این منطقه. امروز باید نسبت به این یهودی سازی که در جریان است هشدار بدهیم. -بحث برنامه یهودی سازی نیست، یهودی سازی فعلی…- هر روز گام‌هایی برای یهودی‌سازی کامل قدس برداشته می‌شود. دیروز در قدس شرقی خانه‌هایی ویران شدند و هر روز ساخت هزاران واحد مسکونی را تصویب می‌کنند. امروز عملیات بازسازی، بخش‌هایی از بیت المقدس را به نابودی تهدید می‌کنند. چیزی که از ان می‌ترسیم و باید هم بترسیم این است که در سایه‌ی اشتغال عرب به مشکلات داخلی‌اش، اسرائیل فرصت را غنیمت بشمارد و کار بیت المقدس را بسازد. در هر صورت این بزرگ‌ترین حماقت اسرائیل از زمان تأسیس این دژ غاصب خواهد بود. ولی ملت‌ها باید بیدار، هشیار و متوجه این خطر که مقدسات را تهدید می‌کند باشند. فلسطین باید مسئله‌ی اصلی بماند، هر چقدر که در کشورها اوضاع داخلی وخیم و درگیری‌ها و مواجهات سخت باشند. این باور ماست و برای آن کار می‌کنیم…

چهارم: در رابطه با راه‌های پیش روی ملت‌های عرب، ما روی هشیاری و انتخاب‌های این ملت‌ها حساب باز می‌کنیم.

در تونس، امروز مردم بر طاغوت فائق آمده‌اند و انتخابات برگزار کرده‌اند. امیدواریم جریانات اسلامی و ملی در سطح آرزوها و آرمان‌های این مردم شریف و عزیز تونس باشند.

در لیبی ملت بر ظاغوت پیروز شدند و این‌جا هم جریانات سیاسی مسئول تحقق آرمان‌های این مردم هستند. مردمی که هزاران شهید دادند.

در یمن همچنان چالش بزرگی وجود دارد. کسانی می‌خواهند برای نابودی انقلاب و هدف‌ها و آرمان‌های آن این کشور را چند پاره کنند و به فتنه‌های طائفه‌ای و مذهبی بکشانند. و این‌جا شدیدا به هشیاری نیاز است.

در بحرین علی رغم همه‌ی سرکوب، فریب و دورویی‌ها مردم هنوز جنبش مسالمت‌آمیز خود را ادامه می‌دهند و بر تحقق اهداف مشروع ملی خود اصرار دارند.

مصر. در مصر تحولات عظیمی اسرائیل را به لرزه در آورده و باراک با نگرانی از این موضوع سخن می‌گوید. ما همگی به مصر امید داریم. چون هر تحول حقیقی در مصر به مصلحت امت و فلسطین خواهد بود، محیط استراتژیک اسرائیل در منطقه را تغییر خواهد داد، راه‌های پیش روی این رژیم را محدود خواهد کرد و اسرائیل را به پرتگاه تاریخی و بن‌بست وجودی خواهد راند. و این آزمایش بزرگ پیش روی نیروهای سیاسی مصری است. نیروهایی که در انتخابات پیروز خواهند شد و نظام جدید را تشکیل خواهند داد. آزمایش فلسطین، قدس، غزه، نوار غزه، کمپ دیوید و موضع‌گیری در برابر این دژ. امید و دلبستگی ما این است که ملت‌های عربی‌مان فریب هیچ یک از این دورویی‌های آمریکا را نخورند. و وقتی دوران محنت داخلی را پشت سر گذاشتند، به جایگاه طبیعی خود باز گردند. جایگاهی که نیروها و ملت‌های این منطقه در آن حول نبرد با این مسئله‌ی اساسی گرد آمده‌اند. آمریکایی‌ها شکست می‌خورند و خورده‌اند. حال سراغ عراق، سپس سوریه و بعد از آن لبنان می‌رویم.

در عراق امروز و در این چند روزه، بایستی عقب‌نشینی آمریکا از این کشور تکمیل شود. آمریکا در عراق شکست خورد، شکستی واقعی، آمریکایی‌ها به عراق نیامده بودند که از آن خارج شوند. هدف و آرزوشان باقی‌ماندن در عراق برای سلطه بر این کشور و تأسیس پایگاه‌های نظامی قانونا و واقعا ایمن، برای ده‌ها سال، در عراق بود. ولی مقاومت قهرمان، ایستادگی مردم، پایداری نیروهای سیاسی و هزینه‌ی سنگین اشغال عراق برای آمریکا، این کشور را مجبور کرد گزینه‌ی عقب‌نشینی را انتخاب کند. چه این که به شما خواهم گفت عملیات‌های مقاومت عراق از پوشش رسانی عربی و بین المللی برخوردار نبودند. بسیاری از گردان‌های مقاومت نوار و سی.دی‌های عملیات ویژه‌ی واضح، قوی و تأثیر گذار خود را برای شبکه‌های ماهواره‌ای عرب و جهان می‌فرستادند ولی همه آن را نادیده می‌گرفتند. بخش عظیمی از عملیات‌های مقاومان عراق در جهت کمک به روحیه ارتش و دولت آمریکا، مسکوت گذاشته شد. و این از ماهیت رسانه‌ها و شبکه‌های ماهواره‌ای مسلط بر رسانه‌های جهان عرب و اسلام پرده بر می‌دارد.

در هر صورت آن‌چه در عراق رخ داد و رخ می‌دهد یک شکست واقعی است. می‌بایست و شایسته است نیروهای مقاوم و مجاهد و ملت فداکار عراق این پیروزی بزرگ را جشن بگیرند. حتی اگر نکاتی در پایان وجود داشته باشد، ولی در مجموع و به طور خلاصه مردم و مقاومت عراق یک پیروزی بسیار بزرگ تاریخی را رقم زدند و باید برای همه‌ی ملت‌های منطقه معرفی، روشن و به همه‌ی آن‌ها ارائه شود. وقتی اسرائیل در لبنان و غزه شکست داده می‌شود، یعنی اسرائیل مغلوب شده. و وقتی آمریکا در عراق شکست داده می‌شود این یعنی آمریکا مغلوب شده. همان طور که در عراق مغلوب شده می‌شود در هر کشور دیگری هم بشود. ولی آمریکایی‌ها می‌خواهند این شکست را بپوشانند. گرد و خاک، حادثه آفرینی و گمراه‌سازی می‌کنند. مانند وقایع منطقه‌مان: سوریه، تهدید ایران، ماجرای سفیر سعودی در واشنگتن و هر آن‌چه در منطقه پیاده می‌شود، برای مشغول کردن مردم منطقه است تا با چشم خود شکست ارتش آمریکا را، که خود را تنها ابرقدرت جهان می‌نامد، نبینند و حس نکنند. ارتشی که جوانان و مجاهدان عراق شکستش دادند.

متأسفانه -و می‌دانید بنده صریح صحبت می‌کنم- می‌گویم: آمریکایی‌ها تا حد زیادی موفق شدند. شبکه‌های ماهواره‌ای عرب و جهان را نگاه کنید، کو خبر عقب‌نشینی از عراق؟ تصاویر تانک‌هایی که عقب‌نشینی می‌کنند و سربازانی که خارج می‌شوند کجاست؟ دیروز در روزنامه‌ها خواندم، شاید هنوز حدود 9 یا 19 یا 900 -حالا فرقش یکی دو تا صفر است!- سرباز در عراق باشند. خب چگونه 150هزار سرباز از عراق خارج شده‌اند، هیچ کس نفهمیده و ندیده‌شان؟ این‌ها در این باره موفق شده‌اند. بنشینید پای یک شبکه‌ی ماهواره‌ای: خبر اول سوریه، دوم مصر، سوم لیبی، چهارم تونس، پنجم یمن، ششم نمی‌دانم کجا… اگر چیزی بماند، آخرین چیزی که در اخبار گفته می‌شود درباره‌ی عقب‌نشینی آمریکا از عراق است. و این عمدی است، اتفاقی نیست. به همین خاطر امروز مسئولیت نیروهای مقاوم و مجاهد جهان عرب و اسلام مخصوصا در عراق و مسئولیت مردم و رسانه‌های عراقی و عربی و تمام رسانه‌های مخلص، آشکار کردن این شکست است.

ما در روز دهم بار دیگر واقعه‌ی تاریخی پیروزی خون بر شمشیر را تبریک می‌گوییم. پیروزی مردم عراق را که با مسلسل، آر.پی.جی، نارنجک و در بهترین حالت کاتیوشا می‌جنگید و توانست قدرتمندترین ارتش بی‌رقیب جهان را شکست دهد. اگر ارتش اسرائیل قوی‌ترین ارتش منطقه است، ارتش آمریکا قوی‌ترین ارتش جهان است. و فقط طی چند سال شکست داده شد. خون، جهاد، مقاومت، خواست قطعی و عزم، این ارتش را شکست داد. چیزی که امروز اهمیت دارد توجه به پس از عقب‌نشینی آمریکا از عراق و شیطنت‌های بعدی و پروژه‌ی ایجاد فتنه‌ایست که آمریکا دارد در تمام منطقه روی آن کار می‌کند. و این نیز به هشیاری، گفت و گو، تفاهم، تحمل یکدیگر، دلسوزی برای کشور و وحدت برادران عراقی‌مان بستگی دارد.

می‌رسیم به سوریه. موضع ما از همان روزهای اول روشن بود. ما خواستار اصلاحات در سوریه و در کنار نظامی که ایستادگی و بازدارندگی از خود نشان داد و جنبش‌های مقاومت را حمایت کرد، هستیم. و موافق درمان هر علت یا نشانه‌ی فساد یا کاستی و موافق اصلاحاتی که سران سوریه -حقیقتا- پذیرفته‌اند و ملت سوریه خواستار آن هستند. البته بعضی اصلاحات، امنیت، ثبات، مسالمت و گفت و گو در سوریه را نمی‌خواهند. می‌خواهند سوریه را نابود و شکست خود در عراق را جبران کنند. چون سوریه در شکست‌دادن آمریکا در عراق سهیم است. بله سهیم است. بعضی می‌خواهند شکست خود در عراق و صدمه‌ی استراتژیک شدید احتمالی -نمی‌گویم صد در صد ولی با احتمال بالای- خود در مصر را با تغییر اوضاع سوریه جبران کنند. به نفع چه کسی؟ فلسطین؟ مردم فلسطین؟ تغییری که در سوریه به دنبال آن هستند و می‌گویند، به مصلحت قدس است؟ به نفع امت است؟ خیر. به هر صورت «ما أخفى الإنسان من شیء إلا وظهر على فلتات لسانه وصفحات وجهه- کسى چیزى را پنهان نمى کند مگر اینکه از سخنان بى تأملش و رنگ رخسارش آشکار مى گردد.- [حکمت 26 نهج البلاغه]» نشستی به نام نشست ملی سوریه در استانبول تشکیل شد و برخی حکومت‌های غربی  و عربی آن را نماینده یا سخنگوی رسمی ملت سوریه می‌دانند. این نشست رئیسی دارد، دکتر و استاد دانشگاه به نام برهان الدین غالیون -یا برهان غالیون نمی‌دانم وسطش دین دارد یا نه-. یک روز چه گفت؟ گفت اگر ما نظام را تغییر دهیم و زمام امور را در سوریه به دست بگیریم، می‌خواهیم روابط خود را با ایران قطع کنیم. قبول! و می‌خواهیم روابطمان را با مقاومت لبنان و فلسطین قطع کنیم. و از کدام‌ها نام می‌برد؟ حزب الله و حماس. خب این‌ها تضمین دادن به چه کسی است؟ به آمریکا، به اسرائیل. خیلی خب، جناب استاد غالیون، جناب دکتر، می‌خواهید با جولان چه کار کنید؟ گفته می‌خواهیم به سازمان ملل برویم و ببینیم چه کار می‌توانیم بکنیم. با سازمان ملل مذاکره خواهیم کرد. یعنی پس از 20، 30 سال مذاکرات بی‌نتیجه، آرمان آنان این است که به رابطه خود با جنبش‌های مقاومت منطقه، که سوریه مایه‌ی قدرت آن‌ها و آن‌ها مایه‌ی قدرت سوریه هستند، پایان دهند. و خود را برای جولان در دامن سازمان ملل بیاندازند. این است طرح، حکومت و نظام جایگزین! حالا چیز بدتری هم هست. -بنده کمی تعلل کردم چون برادران نظر واحدی نداشتند که در این باره صحبت کنیم یا نه، ولی بنده ترجیح دادم بکنیم.- یکی از سران دیگر هم که خود را وابسته به سازمانی اسلامی در سوریه می‌داند آمده و گفته وقتی ما اوضاع سوریه را تغییر دادیم، مرزهای لبنان را برای جنگ، محاکمه و سرکوب حزب الله در خواهیم نوردید. حرفی نیست. ولی این تضمین به چه کسی است؟ به آمریکا و اسرائیل. چون حزب الله دشمن آمریکا و اسرائیل است. حزب الله بود که اسرائیل را شکست داد و پایه‌گذار شکست‌های اسرائیل در منطقه شد. این صحبت به مردم سوریه و همه‌ی لبنانیان نشان می‌دهد آنان که می‌گویند شما دارید در مورد سوریه اشتباه می‌کنید، اشتباه می‌کنند. نه، بر عکس این چند روز گذشته نشان داد ما مسئله را درست بررسی کرده‌ایم، درست درست درست درست... و مسئله‌ی اساسی، حمله به جنبش‌های مقاومت منطقه است. در سوریه، اصلاحات، درمان فساد و چندصدایی هدف نیست. هدف برپایی نظام خیانت و سرسپردگی عربی و بله‌قربان‌گوی آمریکا و اسرائیل است. حقیقت این است. و اگر کسانی در سوریه تظاهرات می‌کنند، با احترامی که برای ایشان قائلیم، یا اگر کسانی می‌جنگند و چیز دیگری در ذهن دارند، باید بدانند در زمین چنین پروژه‌ای به بازی گرفته شده‌اند. پروژه‌ای که با عقیده، دین، فرهنگ، ملیت، نژاد، سوریه‌ای بودن و ریشه‌های حقیقی‌شان ناسازگار است. در هر صورت این صحبت‌های بی‌پرده و این موضع‌گیری‌ها ما را به درستی موضعمان مطمئن‌تر کرد. و به صراحت می‌گوییم: همگی ما خواستار آرامش، گفت و گو، مسالمت و درمان با خیال راحت در سوریه هستیم و به آن فرا می‌خوانیم. و تحریم‌ها و هر گونه فتنه و تحریک طائفه‌ای و مذهبی را محکوم می‌کنیم. و البته به تمام کسانی که از آن سوی آب‌ها تهدید می‌کنند، بشارت می‌دهم: پیش از این نیز کاروان‌ها، یگان‌ها، کشتی‌ها و ناوها از آن سوی دریا و اقیانوس‌ها آمدند و در سواحل بیروت نابود شدند.

دو سخن هم در باره لبنان. با این همه‌ی تحولاتی که در منطقه در حال وقوع است، همیشه اصرار داشته‌ایم با مسئله‌ی لبنان مانند یک جزیره‌ی دورافتاده برخورد نکنیم. این یک بنیان اساسی است. هیچ کس نمی‌تواند و درست هم نیست با اوضاع لبنان غافل از آن چه در منطقه رخ می‌دهد برخورد کند. چون این‌ها کاملا، عمیقا و شدیدا پیوسته‌اند. از این منظر ما همیشه و هنوز بر اساس درکمان از اولویت‌ها بر همزیستی مسالمت‌آمیز و اجتناب از هر گونه فتنه تأکید داریم. اجتناب در هر شرایطی، در هر گونه فضای تحریک‌آمیزی، با وجود هر ظلم و تهمتی. و در لبنان هر چقدر بخواهید ظلم و تهمت هست و دیگران هم از خارج به این فضا کمک می‌کنند. مثلا دیروز تهدید می‌کردند و یک نفر از اپوزوسیون سوریه به یکی از شبکه‌های ماهواره‌ای عربی آمد و گفت در منطقه شمال، حزب الله به بیمارستان‌ها می‌رود و زخمی‌های سوریه‌ای را دستگیر می‌کند. این صحبت درست است؟ اصلا به ذهن کسی می‌رسد؟ ولی با کمال گستاخی در شبکه‌های ماهواره‌ای عربی گفته می‌شود؛ شبکه‌های ماهواره‌ای اصلی عربی. هر چه در کشور رخ می‌دهد، هر صدایی بلند می‌شود می‌گویند حزب الله بود. البته این نشانه‌ی خوبی است. نشان می‌دهد دل‌مشغولی حقیقی و درگیری ذهنی آن‌ها حزب الله است. حزب الله قلبشان را می‌فشارد. و درباره‌ی هر مسئله‌ای که به ما ربطی ندارد و اصلا ما خبر نداریم، در همه‌ی رسانه‌ها مسئولیت چیزهایی که رخ داده و حتی نداده را گردن حزب الله می‌اندازند. برادران و خواهران با این حال باید صبر کنیم. بله، برخی می‌خواهند لبنان را به فتنه‌ی داخلی بکشانند. ولی ما هیچ گونه فتنه‌ی داخلی را نمی‌خواهیم. و باید با حکمت، صبر، هشیاری، تحمل و چشم‌پوشی با آن مقابله کنیم.

قاعدتا ما به درمان مشکلات دولتی و فعال‌سازی دولت فرا می‌خوانیم چون این یک نیاز واقعی ملی است. در همین زمینه بار دیگر اهمیت، صحت و حقانیت خواسته‌های جناح اصلاح و تغییر را تأیید و بر آن‌ها تأکید می‌کنیم. اگر دولت و نخست‌وزیر ان شاءالله در بر عهده‌گرفتن مسئولیت‌های ملی جدّی هستند و باید این مسائل حل شود تا کارهای دولتی به خوبی انجام گیرد.

بر تحقق عدالت در پرونده‌ی شاهدان دروغین، عدالت‌ورزی در حق افسران و کسانی که ظالمانه زندانی شده‌بودند و بازجویی از این شاهدان دروغین تأکید می‌کنیم. چون مسئله فقط به شاهدان دروغین و نقششان در زندانی‌شدن افسران ختم نشد بل که به وقایع بزرگ سیاسی کشور منتهی شد. برخی اشتباه می‌کنند. فکر می‌کنند مسئله‌ی شاهدان دروغین نتیجه‌اش چه بوده؟ این بوده که چهار افسر و تعدادی شهروند محترم به زندان افکنده شده‌اند. فقط این نبوده که. گر چه این ظلم بسیار بزرگی است. ولی شاهدان دروغین موجب درگیری میان لبنان و سوریه، تحریک لبنان، شکاف شدید، تنش‌های طائفه‌ای و مذهبی و کشته‌شدن ظالمانه و از سر دشمنی ده‌ها سوریه‌ای شدند.

عجیب است برخی جریانات و شخصیت‌های سیاسی دنیا را از ماجرای سوریه‌ای‌های ربوده‌شده‌ای که وجود خارجی ندارند، پر می‌کنند. می‌گویند دوازده نفر بوده‌اند، در حالی که حتی معلوم نیست [گم شدگان] سه نفر باشند. که دارند دنبالشان می‌گردند. دوازده نفر کجا بوده؟ هر روز در این باره صحبت و آن را محکوم می‌کنند. ولی درباره‌ی ده‌ها و صدها سوریه‌ای که به دلیل اتهام‌های بی‌اساس و شاهدان دروغین در لبنان کشته شدند، ساکت بوده‌اند و هستند. پس این پرونده، پرونده‌ی کوچکی نیست. کسی هم نباید آن را دست کم بگیرد، کوچک بشمارد و با آن حاشیه‌ای و گذرا رفتار کند.

می‌ماند مهم‌ترین مسئله یعنی تهدید امروز و هر روزه‌ی اسرائیل. چه از طریق جاسوسان مزدور اسرائیل، مزدوران سی.آی.ای -چون هر روز بیش‌تر روشن می‌شود سی.آی.ای برای اسرائیل جاسوس دست و پا می‌کند-، سازمان‌های جاسوسی‌ای که مقاومت، ارتش و دستگاه‌های امنیتی مرتبط در حال کشف آن‌ها هستند، مرزشکنی و تجاوزهای اسرائیل و آن چه اسرائیل برای لبنان در آستین دارد و ما نمی‌دانیم.

در این زمینه ما بر معادله سه‌گانه‌ی بازدارندگی، قدرت و کرامت لبنان: ارتش، ملت و مقاومت تأکید می‌کنیم. این‌ها عناصر قدرتی است که ما از آن بهره می‌جوییم. و همان گونه که دیشب گفتم، دوست دارم در روز عاشورا پیامی نه جدید ولی روشن، قطعی و نهایی بدهیم به همه‌ی کسانی که توطئه می‌کنند، دل می‌بندند و در انتظار متغیرها می‌مانند. این مقاومت لبنان با سلاح، تشکیلات، مجاهدان، عقل، فرهنگ و حضورش، ان شاء الله باقی خواهند ماند، استمرار خواهد یافت و هیچ کدام از توطئه‌ها، خدعه‌ها، جنگ‌های روانی، رسانه‌ای، سیاسی و اطلاعاتی شما نخواهد توانست جلوی این را بگیرد. در روز دهم بیش‌تر از این را به شما بگویم: ما هر روز تعدادمان افزایش می‌یابد، پیشرفت می‌کنیم، تمریناتمان بهتر و بهتر می‌شود، بیش‌تر به آینده اطمینان می‌یابیم و مجهزتر می‌شویم. اگر کسی به این دل بسته که سلاح‌های ما زنگ بزنند بداند هر کدامش زنگ بزند آن را تعویض و همه‌ی سلاح‌هایمان را نو می‌کنیم.

درباره‌ی سلاح حقیقتا یک مغالطه وجود دارد. بعضی می‌گویند سلاح مقاومت علت شورش، نا آرامی و برخی نگرانی‌های امنیتی در لبنان است. فریب را ببینید. این کار شیطان است، کار شیطان فریب است. خب، چه سلاح‌هایی در داخل مشکل‌آفرینی می‌کنند؟ -فقط چند دقیقه‌ی دیگر مرا تحمل کنید. شما که تحمل می‌کنید ولی من مزاحم شمایم.- سلاح‌هایی که جنگ‌داخلی و فتنه درست می‌کنند و موجب قتل، سرقت و مشکلات می‌شوند کدام‌ها هستند؟ امروز همه‌ی ما لبنانیان می‌دانیم: کلاشینکف، ام 16، کلت و در بدترین حالت بی.کا.سی، آر.پی.جی یا نارنجک. خب این را که همه‌ی لبنانیان دارند. تا به حال دیده‌اید جنگ داخلی یا مشکل امنیتی رخ دهد و در آن موشک زلزال شلیک شود؟! یا مثلا موشک رعد و خیبر؟! یا از آن راکت‌های «حیفا، آن سوی حیفا و آن سوی آن سوی حیفا»؟! در هر بخشی از کشور اگر مشکلی رخ می‌دهد با کلاشینکف، آر.پی.جی، بی.کا.سی و نارنجک است. و این را هم همه‌ی لبنانیان، احزاب -هیچ کس ادعا نکرده سلاح ندارد. هر کس مقداری دارد.-، خانواده‌ها، عشایر و افراد دارند. مشکل امنیت داخلی این است، سلاح مقاومت نیست. کسی که خواستار امنیت داخلی است باید ببیند با سلاح‌هایی از این دست چه کند و چگونه آن‌ها را جمع‌آوری و ساماندهی نماید. ولی کسی که می‌خواهد، یا در فکر این است که موشک‌های زلزال، دورزن‌ها، راکت‌ها، موشک‌های زمین به دریا یا ضد هوایی‌ها را جمع‌آوری کند، می‌خواهد به اسرائیل یک خدمت بزرگ بکند. یعنی بعضی می‌خواهند کاری را که اسرائیل در سی و سه روز با پشتیبانی تمام دنیا و تکنولوژی‌اش، ماهواره‌ها، نیروی هوایی، هواپیماهای جاسوسی و مدرن‌ترین نیروی هوایی نتوانست انجام دهد از طریق گفت و گو، صحبت سیاسی و رسانه‌ها به انجام برسانند. و بنده به شما می‌گویم چنین چیزی رخ نخواهد داد و انجام نخواهد شد.

بنده و شما در روز انتخاب‌های دشوار، قطعی و تاریخی و مانند همه‌ی روزهای دهم تکلیف را روشن می‌کنیم و به همه‌ی جهان می‌گوییم ما از سال 1982 شخصا وارد کار شدیم. منتظر سازمان ملل، اتحادیه عرب، سازمان کنفرانس اسلامی و هیچ کس دیگر نماندیم. با اراده، عزم، جوانان، مردان، زنان و امکانات محدودمان ایستادیم، جنگیدیم، شهید دادیم و خاک، اسرا و کرامتمان را برگرداندیم. و با مقاومت خود از خاک، کرامت، آبرو و کشورمان در برابر بدخواهی هر کسی در جهان دفاع خواهیم کرد.

هیچ خطر، تهدید، واقعه و تغییری میان ما و این واجب و مسئولیت فاصله نخواهد انداخت. ما به آن امامی وابسته‌ایم که در این روز تنها در مقابل سی‌هزار مرد ایستاد. ما ولی تنها نیستیم. ما فقط در لبنان ده‌ها هزار نفر رزمنده‌ی مجهز تعلیم‌دیده‌ی آماده‌ی شهادت و عاشق ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) هستیم. قدرت ما را دشمن نمی‌داند و نخواهد دانست. و همه‌ی دشمنان از حضور مقتدرانه و ابتکار عمل ما در هر میدان نبردی غافلگیر خواهند شد.

به همین خاطر در روز دهم محرم می‌گوییم: دورانی که در آن به هر قیمتی بر سر کرامت، عزت، حضور، شرافت، میهن، سرزمین و مقدساتمان چانه می‌زدیم تمام شد. شرایط بسیار تغییر کرده. پس تجدید بیعت خود با حسین (علیه السلام) را این گونه تمام می‌کنیم که: آقا و سرور ما، همان گونه که شما برای اهداف عظیمت فداکاری کردی و ترجیح دادی با خانواده و دوستانت در راه این هدف‌ها کشته شوی، ما از این راه محفاظت خواهیم کرد و با خون، تفکر و فرهنگ تو پیروزی خواهیم آفرید. و دعوت و بیعت ما با تو باقی خواهد بود.

برادران و خواهران، در روز دهم محرم پس از این که همه شهید شدند و حسین تنها ماند، و در همان حال قدرتمند، پایدار و درخشنده بود، فریاد کشید:«آیا کسی هست مرا یاری کند؟» فریادی که برای ارتش مقابلش نبود، برای همه‌ی کسانی بود که در صلب مردان و رحم زنان بودند و او آنان را در طول تاریخ و تا روز قیامت می‌پروراند.

هر لحظه و تا همیشه با اشک، خون، معنویت، موضع، فکر، جهاد و مقاومت پاسخ این خواهد بود:«لبیک یا حسین».

عظم الله أجورکم و بارک سعیکم و غفر الله لنا و لکم.

و السلام على الحسین و على اولاد الحسین و على اصحاب الحسین.

و السلام علیکم جمیعا و رحمت الله وبرکاته.

بیاناتی در این رابطه با موضوعات:

• اسرائیل
• ایران
• بحرین
• سوریه
• فتنه های داخلی و منطقه ای
• لبنان
• لیبی
• محرم
• مصر
• مقاومت
• یمن